146
Kamerun’da çoban çocuklar, 1982.
bir ay sonra kooperatifin kurulmasını uygun buldum. Kooperatifin ana sözleşmesini onlarla satır satır yazdık. Büyük problemler yaşamışlardı. Özellikle çobanlarla çiftçiler arasında arazi ve su kaynaklarıyla ilgili sorunlar vardı. Fulanilerin en büyük problemi hayvancılık yapmaktı, pazarlama değil. Çiftçiler sulak alanları arazi olarak kullanmak ve dereleri kurutmak istiyorlardı. Fulanileri bölgeden ve su kaynaklarından uzak tutmaya çalışıyorlardı. Bu tip kavgalar 1960 sonrasında nüfusun artması sonucu Müslüman çobanlarla Hıristiyan çiftçiler arasında yaşanmaya başlamıştı ve Fulaniler, Arap-Afrikalı melezler azınlık olarak mağdur olmuşlardı. Kendilerinin ortak kabile arazileri bulunmuyordu. Sadece inekleri ve atları vardı. Kooperatif kanunları Fulanilerin haklarını koruyacaktı. Herkes birer inek sattı ve o paralarla bir banka hesabı açtı. Hollanda Büyükelçiliği 10 bin dolar fon desteği sağladı ve çalışmalar başladı. Özellikle mera içindeki kuyuları ve sulak alanları korumak için çalışmalar yapıldı. Ayrıca çevrecilerden de destek aldık; çünkü sulak alanların zengin bir flora ve faunası vardı. Fulaniler Bamenda’da zengin bir toplum; ama izole kalmışlardı.
Yeni kooperatifin ikinci projesi palmiye yağıyla ilgiliydi. Amcam Rienus Zwollo Hollanda’daki Wageningen Tropikal Ziraat Enstitüsü’nde çalışmıştı ve Bamenda’daki zengin palmiye yağının kaynağını araştırmak için buraya gelmişti. Burada doğal uzun “dura” palmiyesi mevcuttur. Fakat amcam sanayi ve pazarlama için kısa boylu “tenera” palmiyesinin daha verimli olduğunu söylemişti.
Fulani Müslümanlar dünyanın en geniş etnik göçmen grubudur. Birçok ülkede bulunmaktadırlar. Özellikle Batı Afrika ve Orta Afrika’nın kuzeyinde yaşıyorlar. Benim çalıştığım yerde kendi mera haklarını korumak için bir kooperatif kurmak istediler. İnekler dışında harika atlar yetiştiriyorlar, 1982
Fidanlık kurmak, ağaçların bakımını yapmak ve pilot bir bölgede küçük bir palmiye yağı fabrikasıyla işe başlamak gerekiyordu. Hollanda’daki Hivos (Humanist Institute for Cooperation with Developing Countries – Gelişen Ülkelerle İnsani İşbirliği Enstitüsü) örgütünün bir projesini burada uygulanmasına olanak sağladım. Ngie-Widikum bölgesindeki Teze köyünü pilot köy olarak seçmişlerdi ve orada Mr. T. Enokoh bu projeyi
