Emel-i Meyus 22
Olanlar bulundu. Heman her şey yapıldı: fakat aylar, seneler geçiyor: hala o semere-i matlubenin zuhuru görünmeyordu. O halde niçin olunmuş idi?
Babalık emelinden bu derece meyus gördükce, karısı, bila ihtiyar bedbahtısına sebebiyet virdiğinden, onu mesud idecek bir şeyin mahrumu bırakdığından, nefsine bir sahib-i cünha sıfatıyla bakar, onun yanında sıkılır, bir çocuk lakırdısı itse ağlamak hevesini duyardı. O karısının bu endişesini fark iderek, hatta bir gün serzenişe benzer bir sözüne ağladığını görerek acımış ne yapalım!.. varsın çocuksuz yaşayıvirelim!... dimiş idi. Lakin çocuksuz yaşamak mümkün olmayacağını, ikisinin arasında bir küçük mahluk vücuda gelmeyecek olursa hayatına yarım kalmış nazarıyla bakmakdan hiç bir zaman hali kalmayacağını pek iyi biliyordu...
O günden sonra karısına bir müddet çocuk lakırdısı itmedi; fakat her gitdiği yerde işi gücü çocuklara bakmak, komşu çocuklarını sokakda yakalayarak sevmek, bayram günleri Sultan Fatihe kadar çıkarak dönme dolablarda onları seyr itmek idi.
O bu emel bir arzu-yu şedide hükmünde iken artık yavaş yavaş derd-i amik, bir maraz-ı şedid, bir ibtila -yı müdhiş ehemmiyetini alıyordu.
Her şeyden onu tahattür ider, bu emelin menfiyet tahakkuku aklına
