anlamak üzere yaptığı soruşturmasile, gazetenin sahibi Siirt mebusu merhum Mahmud Beyefendinin Ankaraya gitmesi bir oldu. Bu suretle de öğrenmek mümkün olmadı.
Vesikaları daha iyi gözden geçirerek basmayı devam. Piyasaya çıkaracağım günü İkdam gazetesi İdare Müdürü Ali Gümüş Bey bana gelerek:
— Sen bir kitap basıyormuşsun, bunun hakkında seninle bir zat görüşmek istiyor» dedi; ben de:
— Gizli kapaklı bir şey yapmıyorum, kim isterse görüşebilirim» diye cevap verdim.
Bu konuşmadan bir gün sonra Ali Gümüş Beyle karşılaştım. Benimle, görüşmek isteyen zata götürmek İstediğini söyledi. Yanında heybetli iri yarı bir de zat vardı. Hemen oracıkta duran üstü tenteneli bir otomobile beni bindirdiler. Pangaltı caddesinde şimdiki Afyon Milletvekili Gnl. Ali Beyin evine getirdiler. Burada Kılıç Ali Beyle karşılaşınca görüşmek isteyenin bu zat olduğunu anladım. Hal hatır sorduktan sonra, söz, basmakta olduğum kitaba intikal etti. Kılıç Ali Bey başlangıç tekerlemelerini yaptıktan sonra bu kitabın bugün için memlekete zarar vereceğini ve daha henüz neşretmek zamanı gelmediğini uzun uzadıya tahlil ettikten sonra fikrimi sordu. Ben de:
«Mademki sizce bu kitabın çıkması mahzurlu görülüyor... ,şu halde benim ne haddime kalmıştır ki, çıkarabileyim, ne isterseniz onu yapabilirsiniz,» dedim.
«Pekâlâ öyle ise, basılan ne kadar forma varsa bize hepsini teslim edin» dedi.
Beni getiren zevatla beraber matbaaya geldik. Biraz sonra Recep Zühtü Beyle Halk Partisinin Başkâtibi Kâzım Bey ve daha birkaç zevat matbaaya geldiler, basılan formaları itfaiyeden gelen kamyona koyarak Topkapı haricindeki çukurlarda yakmak üzere alıp gittiler.
Muhterem okuyucularım, bu tarihi hadisenin tam tafsilâtı böyle bir kaç sahifeye sığmaz. Bu vak'anın çok enteresan taraflarını İnşallah bir gün büyük bir eser halinde takdim edeceğimi vaad ediyorum.
Sinan OMUR
