Resul Dede Evliyası
Bir bastonu vardır. Savaş zamanlarında bu baston kaybolmakta, sonra kanlı bir şekilde geri gelmektedir.
Yürüyemeyen, yaramaz olan çocuklar Cuma günleri caminin bahçesindeki yatırın mezarının yanına götürülür. Cuma namazı vakti gelince üzeri çıkarılır ve atletiyle mezarın yanına yatırılır. Ayakları iple bağlanır. Bu şekilde Cuma namazı bitinceye kadar bekletilir. Cuma namazından son çıkan kişi çocuğun yanına gelir ve ipi keser.
Rivayete göre Resul Dede evliyası köye, camii ve bir de hamam yapmaya karar vermiş. Bu camiyi ve hamamı kendisi yapacakmış. Kendi mezarının olduğu yerin yanında camii inşaatına başlıyor. Ancak camiinin her türlü malzemelerini geyiklerin boynuzlarında taşıyormuş. Köylünün kendisini ve geyiklerini görmelerini istemediğinden bütün bunları gece yarısından sonra yaparmış. Köy halkı da Resul Dede’lerinin kimseye görünmek istemediğini bilir, o yüzden gece onun geçtiği yerlere, camii inşaatına yaklaşmazlarmış. Resul Dede bu şekilde taşları geyiklerinin boynuzlarında taşıtarak camii inşaatını tamamlıyor.
Sıra hamam inşaatına gelmiş. Resul Dede hamam için de geyikleriyle taş taşımaya başlamış. Bu sırada köyden namazsız, sevilmeyen bir kadın Resul Dede’yi, geyiklerini merak ediyor. Kimseye görünmemek istediğini bildiği hâlde gece yarısından önce hamam inşaatının yanına gidiyor. Resul Dede o sırada geyiklerinin boynuzlarında büyük bir taşla geliyor. Geyikler bu kadını orda görünce ürküyorlar ve taşı boynuzlarından düşürüyorlar. Taş geyiklerden birinin bacağına düşüyor ve geyiğin bacağı kırılıyor. Hemen oradan kayboluyorlar ve bir daha da oraya gelmiyorlar. Camii tamamlanıyor ama hamam yarım kalıyor.
Bugün bu cami de yarım hamam da olduğu gibi durmaktadır. Bu taşlar genellikle büyük, düzgün kesilmiş, o köyün civarında bulunmayan bir taş çeşididir. Geyiğin ayağına düşen taş da orada, hamamın iç kısmındadır. Yaklaşık 3 metre boyunda, 1 metre eninde dikdörtgen, düzgün kesilmiş bir taştır.
Kaynak: Dağlı, Ahmet (2012). Yapısalcı Açıdan Amasya Efsaneleri (PDF) (Doktora). İzmir: Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2022.
|