Nefes (Kul Himmet)

Vikikaynak, özgür kütüphane


Her bir söze sakın dilin uzatma

Doğru söyleyene dilde nemiz var.
Aybın görüp elin gıybetin etme
Kendimiz görelim, elde nemiz var.

Nâdana söz atıp dile getirme
Cahile uyup da kendin yitirme
Her ağaç dibine varıp oturma
Meyvesi olmayan dalda nemiz var.

İhtilaf çoğaldı okur kitaptan
Her bağa girilmez oldu gazelden
Ayırma gönlünü sen de sohbetten
Halk içinde kıyl-ü kalde nemiz var.

Herkese kaş çatıp fena söyleme
Helâlden gayrıya himmet eyleme
Her güle gül diye minnet eyleme
Dikende açılan gülde nemiz var.

Olur olmaz yerde çok sır verilmez
Cümle bir sıfattır kâmil bilinmez
Her akan sulardan abdest alınmaz
Yuvarlanıp akan selde nemiz var.

Sakın bir kimsenin metaın satma
Bülbül gibi bezm-i gülşende ötme
Her gördüğün bala parmağın batma
Lezzeti çıkmayan balda nemiz var.

Kul Himmet'im der ki bu sır Ali’nin
Pirim Hünkar Hacı Bektaş Veli'nin
Kurbanıyım erkânının yolunun
Kırmızılar giydik alda nemiz var.