Nağme-i Seher/Kafiye-i Râ/On Birinci Gazel
Nükhet-i zülfüñ verince câna bûy-ı nev—bahâr
Oldı âteş-zâr-ı dil hem-hâl-i kûy-ı nev-bahâr
Ferş ederdi pâyına güller kumâş-ı işvesin
Ol meh-i hüsn etse meyl-i çâr-sû-yı nev-bahâr
Hatt-ı nev-hîzi çemen-pûş eylemiş bâg-ı ruhun
N'ola ger âfâkı tutsa güft ü gû-yı nev-bahâr
Gülşen-i hüsnüñ gören bir kerre ey gül-berg-i nâz
Eylemez dûzahta olsa ârzû-yı nev-bahâr
Şevk-ı seyr-i kametinle aks-i serv-i bagdan
Oldı zencîr-i cünûn pâyımda cûy-ı nev-bahâr
Bî-hazândır zahm-ı aşkın eşk-i hûn-âlûddan
Sâye-i aşkında oldum âbrû-yı nev-bahâr
Katre-i hûn-ı ciger gül-hîz eder hârâları
Dilde ol sûrettedir * Ekrem * gulüvv-i nev-bahâr