Nağme-i Seher/âz uyaklı Târih-i Vefât
Sad hayf ü sad gam sad keder Kim yok vefâdan bir eser
Ahvâl-i dehre ser-te-ser Bak çeşm-i ibretle biraz
İkbâli idbâra karîn İdbârı saht ü kahr-gîn
Şâdîsi âlâma yakın Âlâmı gayet can-güdâz
İdbâr u mihnet ber-taraf Etmekte mânend-i hıref
Bin cevher-i cânı telef Her dem sipihr-i kîne-bâz
Bu duhter-i pâk-i necîb Pâşâya hayfâ çok tabîb
Bakmış iken emr-i âcîb Hiç olmamagla çâre-sâz
Efsûs kim ol nev-civân Etti garîben terk-i cân
Kılsın Hudâ-yı müste'ân Gufrânın ona dil-nüvâz
Ber-mûceb-i hükm-i ezel Nûş eyleyip câm-ı ecel
İtmekde herkes bî-cedel Râh-ı fenâda türk ü tâz
Bilmek gerektir kim tamâm Fâni bu âlem ve 's-selâm
Mevcûd-ı vahy ü müstedâm Ancak Hudâ-yı bî-niyâz
Ey zâr-ı sâhib-i atâ Merhûmeye eyle du'â
Muhtâçtır zîrâ ona Yek-ser hakîr ü ser-firâz
Mu'cem dedim târîhin âh *Ekrem * be-ilhâm-ı ilâh
Firdevs Hanım etti vâh Gülzâr-ı adni cây-ı nâz