Leylâ vü Mecnûn/201-300
201 Âsîlerün olasen penâhı
Nevmîdlerün ümîd-gâhı
202 Sensen çü şefî‘-i her meâsî
Ne gam eğer olsa kimse âsî
203 Ger bende ola tamâm-ı tâat
İzhâr neden bulur şefâ‘at
204 Sensen bu serîr pâdişâhı
Bu mülkde olanun penâhı
205 Her asrda bir nebî zuhûrı
Her devrede bir resûl nûrı
206 Fıtrat yolını müzeyyen etdi
Yüz min şem‘ ile rûşen etdi
207 Tâ gelmeğe rûşen ola râhun
Budur reh ü resmi pâdişâhun
208 Hâb-ı adem içre şah-ı âlem
Görmişdi vücûdını mukaddem
209 Kim lem‘a-i nûrdan bir efser
Geymiş vermiş özine zîver
210 Bîdâr olanda ol yuhudan
Getmişdi karârı ârzûdan
211 Çün istedi ol menâma ta‘bîr
Senden ana müjde verdi takdîr
212 Dünyâya peyâm-ı feyz-i nûrun
Tenbîh-i saâdet-i zuhûrun
213 Halka verüp intizâr-ı makdem
Ol dem geldi ki geldi Âdem
214 Dünyâ talebünde oldı kâim
Devr ile seni dilerdi dâim
215 Bir bir yetüp özge enbiyâya
Mi‘râca çıhardı pâye pâye
216 Gezmezdi senünle sâye hem-râh
Gûyâ ki nihâl-i kaddün ey mâh
217 Bu âleme vermiş idi vâye
Ol âleme salmış idi sâye
Bu şeb-i mi‘râc şânıdur
ve
Tulû‘-i âfitâb-ı âsmânî dâstanıdur
218 Çün feyz-i vücûdun ile ey pâk
Reşk-i felek oldı arsa-i hâk
219 Dîdârunı görmeği melekler
Pâ-bûsuna yetmeği felekler
220 Çoh eyleyüp ıztırâb peydâ
Allâh’dan etdiler temennâ
221 Bir yahşı zaman şereflü sâat
Ref‘oldı duâlara icâbet
222 Cibrîl yetüp yetürdi fermân
K’ey serv-i riyâz-ı ilm ü irfân
223 Ey kadri bülend pâdişeh dur
Lutf et şem‘-i Kadr kadrin artur
224 Hurşîdüni arşa sâye kılgıl
Mi‘râcı bülend-pâye kılgıl
225 Ref‘ eyle hicâb-ı mâsivânı
Seyr eyle mekân-ı lâmekânı
226 Müştâk-ı cemâldür melekler
Muhtâc-ı visâldür felekler
227 Eyvân-ı sipihrde sitâre
Min min göz açupdur intizâra
228 Hoş ol ki minüp Burâka hoş-hâl
Buldun derecât-ı izz ü ikbâl
229 Bastun ayağun bu çâr-tâka
Çıhtun derecât-ı nüh-revâka
230 Na‘leynüne sürdi yüz meh-i nev
Hurşîd ruhünden aldı pertev
231 Gösterdi Utârid ihtirâmun
Hat verdi ki men senün gulâmun
232 Nahîdün edüp füzûn neşâtın
Bezm-i tarab eyledün bisâtın
233 İkbâlün olup karîn-i hurşîd
Öğretdi Mesîh’e resm-i tecrîd
234 Tîğunda bulup nizâm eyyâm
Ta‘lîm-i şecâat aldı Behrâm
235 Bircîs’e müsâid oldı ikbâl
Feyz-i kademünden oldı hoş-hâl
236 Keyvân şeb-i Kadrin eyledün rûz
Oldun ana şem‘-i meclis-efrûz
237 Râyet sâf-ı sâbitâta çekdün
Ol mezraa mihr tohmın ekdün
238 Kıldun felek atlasını rengîn
Ol mahfile verdün özge âyîn
239 Levh u kalemi müzeyyen etdün
Kürsî ile arşı rûşen etdün
240 Cibrîl’i koyup Burâk’ı saldun
Tevhîd yolında ferd kaldun
241 Ref‘ oldı sana hicâb-ı mâbeyn
Nüzhet-gehün oldı kâbe kavseyn
242 Getdün oraya ki getmek olmaz
Yetdün oraya ki yetmek olmaz
243 Bizden Hak’a arzlar yetürdün
Hak’dan bize müjdeler getürdün
244 Lutf etdi sana inâyet-i Hak
Tevfîk-ı nefâz-ı emr-i mutlak
245 Hem mahzen-i ma‘rifet kilîdi
Hem ni‘met-i merhamet ümîdi
246 Deryâda olup ganî güherden
Zevk ile dönende ol seferden
247 Germ idi henüz hâb-gâhun
Cünbişde gubâr-ı hâk-i râhun
248 İnsâf hemîn ola siyâhat
Beyle sefer ile istirâhat
249 Oldı sana munca feyz hâsıl
Bu vâkıadan zemâne gâfil
250 Gâfilleri eyledün haberdâr
Esrâr-ı nihânı etdün izhâr
251 Açdun der-i iltifât u in‘âm
Verdün gereğince her kime kâm
252 Çün şefkat-i âmun oldı maksûm
Lutf eyle meni hem etme mahrûm
253 Bî-çâre Fuzûlîyem ki zârem
Züll-i güneh ile hâk-sârem
254 Tedbîrde süstem ü sebük-rây
Sen bir meded etmesen mana vay
255 Ey meş‘ale-i tarîk-ı târîk
V’ey râh-nümâ-yı râh-ı bârîk
256 İhsânunı hâdî-i tarîk et
Bir feyz-i nazar mana refîk et
257 K’âlâyiş-i ihtilâfdan pâk
Pey-revligün eyleyem tarab-nâk
258 Gül-zâr-ı vücûdum ede sîr-âb
Bârân-ı rızâ-yı âl ü ashâb
Bu Kasîde Hazret-i Muhammed Aleyhisselâm
Şânındadır
259 Yâ menba‘a’l-mekârim u yâ ma‘dine’l-vefâ
Yâ mecma‘a’l-mahâsin u yâ mazhara’l-atâ
260 Ente’llezî bui‘ste ileynâ mubeşşiran
V’ahtâreke’l-ilâhu ani’l-halki v’astafâ
261 Ente’llezî tafaddalahu’l-kurbu ve’l-kabûl
V’ente’llezî tefarradahü’l-izz ü ve’l-ulâ
262 Men irtecâ bi-lutfike mâhâbe v’entefa
Men iktedâ bi-şer‘ike mâdâa v’ehtedâ
263 Yâ avne men tefakkadehû inde şiddetin
Yâ kehfe men tehassene fi’d-darri v’eltecâ
264 Îsî ne-mîresed be to der kadr u menzilet
Ber çerh eger nihed zi ser-i iktidâr pâ
265 Mi‘râc yâftî to vü ber Tûr şod Kelîm
Fark ez to tâ Kelîm zi arzest tâ semâ
266 Âb-ı to bûd k’âteş-i Nemrûd-râ nişând
Rûzî ki kerde bûd der âteş Halîl câ
267 İkrâr-ı kâfirîst zi şer‘-i to inhirâf
Burhân-ı güm-rehîst be gayr-i to iktidâ
268 Tâ munkatı‘ ne-gerded ez âsîb-i ihtilâf
Şod beste ber to silsile-i silk-i enbiyâ
269 Bâ enbiyâst nisbet-i zât-ı to çun elif
Hem ibtidâ toî be hakîkat hem intihâ
270 Takdîr cuz rizâ-yı to kârî ne-mîkoned
Peyveste tâat-i to edâ mîkoned kazâ
271 Ey âftâb-ı zâtuna her zerre bir nebî
Min şer‘ ü dîn diyârına her zerreden ziyâ
272 Sen gâyet-i vücûdsen ü özgeler tufeyl
Sen pâdişâh-ı mülksen ü özgeler gedâ
273 Cârûb-i gerd-i reh-güzerün bâl-i Cebreîl
Tâk-ı revâk-ı dergehün eyvân-ı Kibriyâ
274 Dârü’ş-şifâ-yı haşrde bîmâr-ı ma‘siyet
Şehd-i şefâatünden umar şerbet-i şifâ
275 Ey çâr-yâr-ı kâmilün a‘yân-ı mülk-i dîn
Erbâb-ı sıdk u ma‘dilet ü re’fet ü hayâ
276 Devrün bu dört fasıl ile bir mu‘tedil zamân
Şer‘ün bu dört rükün ile bir mu‘teber binâ
277 Yâ Mustafâ Fuzûlî-i muhtâca rahm edüp
İzhâr-ı iltifât ile kıl hâcetin revâ
Bu arz-ı adem-i kudretdür
ve
Özr-i fakd-i kuvvetdür
278 Ârâyiş-i sohbet eyle sâkî
Ver bâde mürüvvet eyle sâkî
279 Bir câm ile kıl dimâğumı ter
Lutf eyle bir iltifât göster
280 Gam merhalesinde kalmışam ferd
Ne yâr u ne hem-nişîn ne hem-derd
281 Hem-cinslerüm tamâm getmiş
Söz mülkinden nizâm getmiş
282 Bir bezmde sen kalupsen ü men
Bu bezmi gel edelüm müzeyyen
283 Sen ver bâde men eyleyem nûş
Men nazm ohuyam sen ana dut gûş
284 Bir devrdeem ki nazm olup hâr
Eş‘âr bulup kesâd-ı bâzâr
285 Ol rütbede kadr-i nazmdur dûn
Kim küfr ohunur kelâm-ı mevzûn
286 Bir mülkdeem ki ger yudup kan
Mazmûn-i ibârete çeküp cân
287 Min rişteye turfe la‘l çeksem
Min ravzaya nâzenîn gül eksem
288 Kılmaz ana hîç kimse nezâre
Derler güle hâr ü la‘le hâre
289 Ancak demezem ki hâk-i Bağdâd
Alâyiş-i nazmdandır âzâd
290 Yohdur bir mülk bu zamanda
Kim nazm revâcı ola anda
291 Ne Hind ü ne Fürs ü Horâsân
Ne Rûm ü Acem ne Şâm ü Şirvân
292 Olsaydı birinde bir sühan-senc
Elbette ıyân olurdı ol genc
293 Gencîne-i nazm gizlü kalmaz
Sanman güneş olsa nûr salmaz
294 Kânı niçe kim nihan dutar daş
Eyler anı la‘l âleme fâş
295 Hâlâ meğer iktizâ-yı devrân
Oldur ki ola bu genc pinhân
296 Devrân ile men nakîz-seyrem
Devr ehlinden meğer ki gayrem
297 Devrân ister ki hâr ola nazm
Bî-izzet ü i‘tibâr ola nazm
298 Men muntazıram verem revâcın
Bîmâr ise eyleyem ilâcın
299 Ol nefy-i kemâl-i hikmet eyler
Lâzım bilürem hasâret eyler
300 Ta‘mîr-i harâba tâlibem men
İnşâallâh gâlibem men