Kullanıcı:Iskenderbalas/Notlar2

Kutsal Kitap Notları

5 - Tesniye

• 33:5: Hz. Musa'nın mucizeler gerçekleştiren kurtarıcı oluşu. Bunun için ayrıca bkz. Yeşaya, 63:11. Köstenberger tarafından bir Mesih prototipi olarak kabul edilir.

10 - 2. Samuel

• 7:14:Hz. Davud'un hanedanının devam edecek olması. Bunun için ayrıca bkz. Yeremya, 30:9; Hezekiel, 34:23, 37:25; Hoşea, 3:5.

19 - Mezmurlar

• 2: 2. Mezmur, kraliyet mezmurlarından birisi olarak kabul edilir. Kraliyet mezmurları şunlardır; 18., 20., 21., 45., 72., 89., 101., 110., 132., 144.

• 22:Hz. Davud, acı çeken fakat galip olan bir kral olarak anlatılır. Köstenberger, bunu Hz. İsa'nın öncülü olarak görür.

23 - Yeşaya

• 53:Tanrı'nın acı çeken hizmetkârı.

27 - Danyal

• 7:13: "İnsanoğlu"

28 - Hoşea

• 6:2: Ahiret inancı Yahudilerin kutsal metinlerinde yaygın olarak dile getirilmez. Ahiret inancını dile getiren referansların başında şunlar gelmektedir, Hoşea 6:2; Mezmurlar 16, 73, 84; Hezekiel, 37; Sirak, 41:4; 1. Enoş; Daniel 12

38 - Zekeriya

• 13:7: Mahvedilen çoban.

40 - Matta

• 1:1: Hz. İsa'nın Hz. Davud'un soyundan geldiği. Ayrıca bkz. Matta, 2:1-4.
• 10:1-4:Hz. İsa'nın on iki havariyi seçmesi. Bunun için ayrıca bkz. Markos 3:13-15; 6:7-13; Luka 6:13; 9:1-2.
• 10:5-6:Hz. İsa, nadiren Kilise hakkında öğretide bulundu. Bunun yerine o, kendi öğretisini, İsrail halkına karşı vazifeli olduğu öğretiyi yaydı. Bunun için ayrıca bkz. Matta, 15:24. Kiliseden pek bahsetmedi, bkz. Matta: 16:18, 18:17. Buna karşın Pavlus kilise kurumundan çokça bahsetmektedir, bkz. Romalılar, 16:25-26; Efesliler, 3:2-11; Koloseliler, 1:25-27.
• 14:33: Hz. İsa'nın Tanrı'nın Oğlu olduğunun kabulü. Bunun için ayrıca bkz. Markos, 1:1, 15:39; Luka, 1:35; Yuhanna, 20:31; Elçilerin İşleri, 9:20; 2. Korintliler, 1:19; İbraniler, 10:29; 1. Yuhanna, 3:8.
• 16:13-19: Hz. İsa'nın Tanah'ta geleceği bildirilen Mesih olarak geldiğini kendisinin onaylaması. Ayrıca bkz. Markos 8:20-27, Luka, 9:18-20; Yuhanna, 6:66-69.
• 26:63-64: Yahudi başrahibinin sorusu üzerine Hz. İsa'nın kendisinin Mesih olduğunu onaylaması. Ayrıca bkz. Markos, 14:61-62; Danyal, 7:13.
• 28:18-20:Havarilerin özenle eğitilmeleri. Bunun için ayrıca bkz. Luka, 24-45-48; Yuhanna, 20:21-22; Habercilerin İşleri, 1:8.
• 28:19: Teslise delil olarak gösterilmektedir. Bunun için ayrıca bkz. 1. Petrus, 1:2.

41 - Markos

• 1:10:Vaftizci Yahya'nın tanıklığında Hz. İsa'nın Kutsal Ruh ile vaftiz edilmesi. Ayrıca bkz. Yuhanna, 1:32.
• 8:20-27:Hz. İsa'nın Tanah'ta geleceği bildirilen Mesih olarak geldiğini kendisinin onaylaması. Ayrıca bkz. Matta, 16.13-19, Luka, 9:18-20; Yuhanna, 6:66-69.
• 8:29:Hz. İsa'nın beklenen Mesih olduğu. Bunun için ayrıca bkz. Yuhanna, 11:27; Matta, 16:16; Elçilerin İşleri, 2:36; Efesliler, 1:1.

42 - Luka

• 2:11:Rab Mesih olan bir Kurtarıcı'nın gelecek olması. Ayrıca bkz. Elçilerin İşleri, 2:36.
• 9:18-20:Hz. İsa'nın Tanah'ta geleceği bildirilen Mesih olarak geldiğini kendisinin onaylaması. Ayrıca bkz. Matta, 16.13-19, Markos, 8:20-27; Yuhanna, 6:66-69.
• 24:26-27:Hz. İsa'nın Tanah'ta geleceği haber verilen Mesih oluşu. Ayrıca bkz. Luka, 24:44-47.

43 - Yuhanna

• 1:1-3: Hz. İsa'nın Yaratıcı Tanrı olarak görülmesi. Ayrıca bkz. Yuhanna, 10:30, 20:28; Filipililer, 2:6-8; İbraniler, 1:8.
• 1:40:Yuhanna'nın, okurlarının, Sinoptikleri bildikleri varsayımında olması. Ayrıca bkz. Yuhanna, 3:24, 4:44, 6:67, 6:71, 11:1-2.
• 1:41:Hz. İsa'nın Mesih oluşunun açıklanması. Ayrıca bkz. Yuhanna 1:49, 4:25, 4:29, 7:25-44, 9:22, 10:34-39, 12:34.
• 6:66-69:Hz. İsa'nın Tanah'ta geleceği bildirilen Mesih olarak geldiğini kendisinin onaylaması. Ayrıca bkz. Matta, 16.13-19, Markos, 8:20-27; Luka, 9:18-20.
• 10:30: Hz. İsa'nın Tanrılığı inancına bir referans.
• 19:14:Bahsedilen hazırlık günü Cuma için midir yoksa Şabat için mi? Köstenberger'e göre, hazırlık, Şabat içindir. Gösterdiği delil, Yuhanna, 19:31. Ayrıca bkz. Markos, 15:42; Luka, 22:1; Josephus, Ant. 16.163-64.
• 20:30-31: Hz. İsa'nın Mesih olduğu ve Tanrı'nın oğlu olduğu kabulü. Ayrıca bkz. Yuhanna, 11:27.

44 - Elçilerin İşleri

• 2:42:Kilise Topluluğunun, havarilerin öğretisine bağlı kaldığı.
• 9:15:Pavlus'un yaydığı müjdeyi dünyanın uçlarına kadar yayması. Ayrıca bkz. Romalılar, 16:26.
• 11:26:İlk kez Hristiyan olarak anılmaları.
• 14:23:Bir lider etrafında organize olunduğunu gösteriyor. Bunun için ayrıca bkz. Elçilerin İşleri, 20:28; Filipililer, 1:1; Titus, 1:5; 1. Petrus, 5:2.
• 15: Yakup'un, Kudüs Kilise Topluluğu'nun lideri olduğunun referansı. Bunun için ayrıca bkz. Galatyalılar 2:9.
• 20:28: Bir lider etrafında organize olunduğunu gösteriyor. Bunun için ayrıca bkz. Elçilerin İşleri, 14.23; Filipililer, 1:1; Titus, 1:5; 1. Petrus, 5:2.

45 - Romalılar

• 1:1-3:Pavlus, kendisinin bir havari olarak seçildiğinden ve asıl müjdelenen İncil'i yaydığından bahsediyor.
• 1:5:Pavlus, imana bağlılığı vurguluyor.
• 1:16-17:bkz. Habakuk 2:4
• 3:21-22:Pavlus, dinî hukuktan bağımsız bir kurtuluş öğretisini yaymak için gönderildiğini savunuyor.
• 10:9:Hz. İsa'nın Rab olarak kabulü. Bunun için ayrıca bkz. Filipililer, 2:11; Koloseliler, 2:6; Yuhanna; 20:28; Elçilerin İşleri, 2:36; 1. Petrus, 1:3; Yahuda, 17.
• 12:13:Pavlus'un Hz. İsa'nın bazı hususi öğretilerini dile getirmesi. Bunun için ayrıca bkz. 1. Korintliler, 9:14, 11:23-26; 1. Selanikliler, 4:15.
• 16:17: Pavlus, yanlış öğretilerden dem vuruyor. Ayrıca bkz. Galatyalılar, 1:6-9.
• 16:25:Centillerin, Tanrı'nın halkının bir parçası olduğu. Ayrıca bkz. Efesliler, 3:2-11; Koloseliler, 1:25-27.

46 - 1. Korintliler

• Pavlus'un dinî hukuk yanlısı mektubu, 1. Korintliler. Pavlus'un serbestiyetçilik ve dinî hukuk yanlısı karışımı mektupları, Romalılar ve 2. Korintliler. Pavlus'un geleneklere bağlı kalma mektubu, 1. Timoteyus, 2:12.
• 8:4-6:Hz. İsa'nın ölümünden yaklaşık yirmi sene sonra Rab ve Tanrı olarak kabul edilmeye başlandığına dair bir referans.
• 15:1-5:Diriliş ve kefaret öğretisi.
• 15:3-4:Diriliş öğretisi. Diriliş öğretisine Hz. İsa'nın sözlerinden getirilen deliller, Markos, 10:45; Matta; 20:19, 20:28; Luka, 9:22.
• 15:3-6:İsa'ya tapınmanın Pavlus'un misyonerliğinden önce var olduğuna dair bir referans. Bunun için ayrıca bkz. Filipililer 2:6-11.

48 - Galatyalılar

• 1:6:Öğretiyi yaymanın havarilere kaldığı. Bunun için ayrıca bkz. Elçilerin İşleri, 15.
• 2:9:Yakup'un, Kudüs Kilise Topluluğu'nun lideri olduğunun referansı. Bunun için ayrıca bkz. Elçilerin İşleri, 15.
• 3:28:Pavlus'un serbestiyetçi mektubu Galatyalılar.

50 - Filipililer

• 1:1:Bir lider etrafında organize olunduğunu gösteriyor. Bunun için ayrıca bkz. Elçilerin İşleri,14.23, 20:28; Titus, 1:5; 1. Petrus, 5:2.
• 2:6-11:İsa'ya tapınmanın Pavlus'un misyonerliğinden önce var olduğuna dair bir referans. İsa, Tanrı ile denk tutuluyor. Bunun için ayrıca bkz. 1. Korintliler, 15.3-6

51 - Koloseliler

• 1:15-20:Bazılarına göre, Pavlus'tan önceye ait bir ilahi. İsa, Tanrı ile denk tutuluyor. Ayrıca bkz. İbraniler, 1:3.

54 - 1. Timoteyus

• 6:20:Köstenberger'e göre, Miladi birinci asıra dair referanslar, Gnostikliğin, ilkel ve henüz başlamakta olan bir aşamada olduğunu gösteriyor. Bunun için bkz. 1. Yuhanna, 2:20; 2. Yuhanna, 1:9.

56 - Titus

• 1:5:Bir lider etrafında organize olunduğunu gösteriyor. Bunun için ayrıca bkz. Elçilerin İşleri,14.23, 20:28; Filipililer, 1.1; 1. Petrus, 5:2.

58 - İbraniler

• 7:14: Hz. İsa'nın Yakub oğlu Yahuda soyundan geldiğine dair.

60 - 1. Petrus

• 1:2:Teslise delil olarak gösterilmektedir. Bunun için ayrıca bkz. Matta, 28:19.
• 5:2:Bir lider etrafında organize olunduğunu gösteriyor. Bunun için ayrıca bkz. Elçilerin İşleri,14.23, 20:28; Filipililer, 1.1; Titus, 1.5.

62 - 1.Yuhanna

• 1:5: Yuhanna tarafından, kendisinin aktardığı öğretilerin, bizzat Hz. İsa'dan öğrenildiği savunuluyor.
• 2:20:Köstenberger'e göre, Miladi birinci asıra dair referanslar, Gnostikliğin, ilkel ve henüz başlamakta olan bir aşamada olduğunu gösteriyor. Bunun için bkz. 1. Timoteyus, 6:20; 2. Yuhanna, 1:9.

63 - 2. Yuhanna

• 1:9:Köstenberger'e göre, Miladi birinci asıra dair referanslar, Gnostikliğin, ilkel ve henüz başlamakta olan bir aşamada olduğunu gösteriyor. Bunun için bkz. 1. Timoteyus, 6:20; 1. Yuhanna, 2:20.

67 - 1. Clement

• Bauer, 1. Clement’ten yola çıkarak, Roma’da o sırada (yakl. MS 95) Ortodoks Hristiyanlığın güçlü olduğu sonucuna varmaktadır.
• İnanç İlkesi, en erken 1. Clement 7.2'de gelişmemiş bir formda görünmektedir ve Kilise Babaları dönemine ait, sayılan yazarların eserlerinde bahsedilmektedir: lrenaeus (yakl. 130-200), Tertullian (yakl. 160-225), İskenderiyeli Clement (yakl. 150-215), Origen (yakl. 185-254), Hippolytus (yakl. 170-236), Novatian (yakl. 200-258), İskenderiyeli Dionysius (yakl. 200265), Athanasius (yakl. 296-373) ve Augustine (yakl. 354-430).