Karyolada Yeri Kalan
Karyolada yeri kalan,
Yastıklarda teri kalan,
Genç yaşında ölüp de,
Arkasında nazlı yâri kalan yiğidim.
Helikli'de evlerimiz Helikli,
Al atlı da boz tepeye birikti.
Geleceği yollarda gözlerime görüktü,
Bugün içinde bir anayla bir bacı gerekli.
Yüksek olur da minarenin yapısı,
Engin olur da tülü devenin çatısı,
Bu kadar da acı olurmuş yiğit acısı,
Hiç mi yoğumuş da yanar bacısı.
Uzun olur da Çukurkuyu’nun söğüdü,
Gelmiş tüccarda alamamış ağacı,
Bulamamış da yiğidimin yarasına ilacı,
Hele bakın da feleğin işine,
Ağı katmış da ekmeğine aşına,
Zalim Azrail’de şu yaşda düşmüş peşine.
Yüceden de ürkütürler kurdu,
Ala atlara da vururlar terki,
Geçirdik baharı da güze gelir belki.
Yaz gelir de yazı yaban otlanır,
Güz gelir de her meyvalar tadlanır,
Allah ne verirse kulu ona katlanır.
Adana’da da biter otun iyisi,
Sarmış içerisine de derdin koyusu,
İstanbul’dan da geliyor doktorların iyisi.
Çaktım çaktım da çakmağım yanmadı,
Dört yanıma baktım da kimse kalmadı,
Çok firyatlar ettim de kimsem olmadı.
Issız evlerde oldu düneğin,
Dert üstüne dert bağladı yüreğim,
Ahrete kadar da yanar yüreğim.
Bayraklar diktirmedin başı elmalı,
Güveyler durmadın omzu sırmalı,
Gelinler getirmedin gözü sürmeli.
|
Kaynak: Anonim
|
