İçeriğe atla

Hikmet-80

Vikikaynak, özgür kütüphane

Eyâ dostlar beyân eyley Hak Resul'dın

Ümmet bolsang iştib dürud aytıng dostlar

Ol "rahmeten li'l-âlemin" cüzü küldin

Ümmet bolsang iştib dürud aytıng dostlar

Hudâvendim atâ kıldı anga Mirâc

Rahmet bahrı tolup taşıp urdı mevvâc

Koydı anı başı üzre la-emrük tâc

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Evvel Cibril alıp keldi anga burâk

Burâk minip kıldı Hazret ming tumturâk

Burâk uçup pervâz kıldı hind el-Irâk

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Aksâ barıp tüşti körüng anda Server

Yığıldılar cümle rûhlar ol Peygamber

Mübârek bâd kıldı rûhlar anda yekser

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Cibril alıp ol Hazretni kıldı pervâz

Ol Sidretü'l-müntehâ'ğa yettiler bâz

Mustafâ’nı Cibril kıldı hub ser-efrâz

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Makâmıdın ötelmeyin Cibril kaldı

Cılavını ol Mikâil kelip aldı

Ahir demde ol Mikâil harıp kaldı

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Ol İsrâfil anı alıp uçtu cinân

Ol makâmda Resul kıldı aceb cevlân

Ol hem kaldı makâmıda kılıp efğan

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Arşka karab kadem koydı Resulullâh

Naleynini salay dedi Hak Mustafa

Nidâ keldi naleyn birle sen koyğıl ha

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Hak sarıdın nidâ keldi "Erini meni"

"Ey Habibim manga karib kelgil beri

Mahrem kılay hâs sırrımğa İmdi seni..."

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Hakk'a karap koydı kadem Resûlullâh

Hakk'dın özge hiç kim yoktur anda hemrâh

Mundağ makâm hiç kimge yok vallâh bi'llâh

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Çın ümmetsen bu sözlerni hüb bilip al

Uşbu sözler hâs ümmetke mânend-i bal

Münâfıkka yakmas bu söz kelgey melâl

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Münafıklar şek keltürüb boldı merdud

Tangla duzah dimâğıdın çıkar bil dûd

Songra kılğan peşimândın sanga ne sûd

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Mustafâ'nı mirâcığa salğıl kulak

Kim işitse köngli bolğay hub suvdın ak

Çın ümmetsen iştip yığla misl-i bulak

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Hudâ aydı "Mihmân bolup kelding manga

Kança bolsa hâcetingni aytğıl manga

Kılıp hoşnûd hâcetingni berey sanga

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Resul aydı "Tileğenim âsi ümmet

Belâğatdın kırk yaşını kılğıl rahmet

Ey Hudayâ sendin rahmet mendin şefkat

Çın ümmetsen iştib dürüd aytıng dostlar

Tilegening kabûl kıldım yâ Hak Resûl

Sen aytganıng kabûl kıldım bolma melül

Köp köp tile hâcetingni kılay kabûl

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Kırkdın arı ellig yaşnı kıldım taleb

Bi-kes yetim yığlab keldim sanga karab

Közüm tiktim yâ İlahi sanga yığlap

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Ellig yaşnı berdim sanga yâ Mustafa

Kaytıp tile men erürmen hâcet-revâ

Köprak tile her ne deseng berey sanga

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Yâ İlâhi altmış yaşnı aytdım sanga

Sen tüvânâ men nâ-tüvân keldim sanga

Boyun sunup keldim seni dergâhınga

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Hudâ aydı hâcetingni aytdıng manga

Hoşnud bolğıl emdi mendin yâ Mustafa

Men râzimen sen hem mendin bolğıl rızâ

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Resûl aydı emdi tiley yetmiş yaşnı

Gam lâyığa batıp kalğan aralaşnı

Ümmetim dep men içmedim toyup aşnı

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Yetmiş yaşnıng havâlesin kılğıl manga

Kıyâmet kün rahmetimni saçay anga

Könglüng tinsün inâyetim emdi sanga

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Yetmiş yıldur manga bende sanga ümmet

Zen ü ferzend üçün çekken renc ü külfet

Ol bendemge men bermesmen aslâ zahmet

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Yetmiş seksen toksan yaşka yetse bendem

Keçip anı günâhını kılğum adem

Ümmetingni gamı ketsün bolğıl bi-gam

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Kul karısa Hâce berür hatt-ı berât

Bendem berse men bermesem manga uyat

Ey habibim hoşnud sen bolğıl şâd

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Ey birâder murik sözi yalğan aytmas

Dini süstrak münâfıklar neler demes

Ol ezeldin tire-bahtdur özge kelmes

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Ey birâder münâfıkka bolma ülfet

Kim ülfetdür başı üzre yüz ming külfet

Başdın ayak munâfıknı ziyân zahmet

Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar

Hikmet kıldı mirâc sözin Kul Hâce Ahmed

Şükür Allah Mustafâ'ğa kıldı ferzend

Arslan Babam hurmâ berip kıldı hursend

Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar

Kaynak: "Divan-ı Hikmet orijinal metin (II. Kısım)". sufism.20m.com. 6 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
Telif durumu:

Bu eser, başka bir eserin bilimsel olmayan metodlarla oluşturulmuş bir transkripsiyonu veya faksimilesi olup ana eserden bağımsız bir telif hakkı korumasına sahip değildir. 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'un işlenmiş eserleri tanımlayan 6. maddesine göre; henüz yayımlanmamış olan bir eserin ilmi araştırma ve çalışma neticesinde yayımlanmaya elverişli hale getirilmesi (ilmi bir araştırma ve çalışma mahsulü olmayan alelade transkripsiyonlarla faksimileler istisna olmak üzere) halinde oluşturulan eser telif korumasına tâbi olacaktır. Ancak bu eser kanunun gösterdiği istisna kapsamında olduğundan kamu malıdır.