Hikmet-36
Muhammedni biling zâtı arabdur
Tarîkatnı yolı külli edebdür
Hakîkat bilmegen âdem emesdür
Bilingsiz hiç nimege ohşamasdur
Biling bîçün erür hem biçugune
Va bi- şübhe erür hem bînemüne
Kahrlansa kılur yer birle yeksân
Boladur zelzele yer birle âsmân
Rahim kılsa bilingiz rahmeti bar
Berür bolsa tügenmes ni'meti bar ·
Muhammedni sıfat kılsam kemîne
Anasını atı bilgil Amine
Atası atı Abdullâh ikendür
Anadın toğmayın ölgen ikendür
Muhammed'ni babası saklağandur
Yalangaç açlarnı yoklagandur
Babasın bilingiz Abdulmuttalib
Köngülde saklagaysız yahşı bilip
Babasını atası erdi Hâşîm
Eşitkende akadur közde yaşım
Biling törtünçisidür Abdulmenâf
Alarnı bilse her kim könglidür sâf
Resûlnı bilse her kim tört puştın
Kıyâmetde kezer sekiz behiştin
Babası yetti yaşıda ölüpdür
Resûlnı emmesige beripdür
Ebû Tâlib Ali'ni atasıdur
Kamuğ arabîlerni kettesidür
Ebû Tâlib boladur iş başıda
Muhammed olturur dâyim kaşıda
Muhammed'ni yaşı on yetti boldı
Ki ol vaktda Hadîce anı kördi
Muhammed'ni biling kim misl-i şunkar
Hadîce anı körüp boladur zâr
Hadîce könglide anı süyedür
Muhammed ışkıda içi küyedür
Keçe kündüz tiler anı Hudâ'dın
Bilingiz âkıbet taptı murâdın
Körüngizler Hudânı şivesini
Muhammed bakğan iken tüvesîni
Hadîcege Resûl çâker bolupdur
Bu bâis birle bil anı alıpdur
Hadiceni Hudâ bahtın açıpdur
Resûlnı başığa dürler saçıpdur
Resûlnı yaşları kırkka yetipdür
Ki andın song Hudâ'dın vahiy yetipdür
Ki andın song Muhammed boldı pâdşah
Resülnı könglide yâr boldı Allah
Muhammed işini Allah bitürdi
Halâyık barçası imân keltürdi
Resûlnı başıda boldı emmame
Kemâl taptı ottuz üç ming sahâbe
Resûlğa barçası hizmet kıladur
Edeb birle yörüp izzet kıladur
Resul aldığa bir yetîm kelipdür
Garîb ü mübtelâmen dep aytıpdur
Rahim kıllı Resul anı hâliğe
Tilegenin anı berdi kolığa
Resûl aydı anga men hem yetîmmen
Yetimlikde garîblikde yetipmen
Muhammed aydılar her kim yetîmdür
Bilingiz ol meni hâs ümmetimdür
Yetîmni körsengiz ağrıtmangızlar
Garibni körsengiz dağ etmengizler
Yetimler bu cehanda har ekendür
Gariblerni işi düşvar ekendür
Garîblerni işi dâyim sülukdur
Tirig ermes gârîb misl-i ölügdür
Hudâ'yığa ğaribler belgülügdür
Gâribni erte ahşam sorgulugdur
Sıfat kalsam Ali şir-i Hudâdur
Ki şemşir birle kâfirni kıradur
Kâfirlerni kılur imârığa da'vet
Beredür her zamân islâmğa kuwet;
Ki mü'min bolğanın alıp keledür
Kabül kılmağanın çapıp keledür
Ki şemşîr kolğa alıp minse düldül
Tüşedür kavm-i kâfirlerge ğulğul
Kolıdağı yerağı zülfikârı
Çapuşkanda uzalur kırk karı
Ali'ni bar idi on sekiz oğlı
Anı her kaysısıdur kette tuğlı
Alî Islâm üçün kanlar yutadur
Ki İslâm tuğını mehkem tutadur
Hâce Ahmed bil garîblikke tüşüpdür
Resul evlâdığa sözler katıpdur
|
Kaynak: "Divan-ı Hikmet orijinal metin (I. Kısım)". sufism.20m.com. 6 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
Bu eser, başka bir eserin bilimsel olmayan metodlarla oluşturulmuş bir transkripsiyonu veya faksimilesi olup ana eserden bağımsız bir telif hakkı korumasına sahip değildir. 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'un işlenmiş eserleri tanımlayan 6. maddesine göre; henüz yayımlanmamış olan bir eserin ilmi araştırma ve çalışma neticesinde yayımlanmaya elverişli hale getirilmesi (ilmi bir araştırma ve çalışma mahsulü olmayan alelade transkripsiyonlarla faksimileler istisna olmak üzere) halinde oluşturulan eser telif korumasına tâbi olacaktır. Ancak bu eser kanunun gösterdiği istisna kapsamında olduğundan kamu malıdır. 
|