Hikmet-110
Kudret birle fermân kıldı Mevlâm bizge
Yerde kökde cânlık mahlûk kalmas ermiş
Kâbız kıldı Azrailni âlem üzre
Aziz cânnı almağunça koymas ermiş
Yaşım meni yaş bolur dep aytur erdim
Her ne hâsıl bolsa az dep aytur erdim
Türlük türlük da'vâ işler kılur erdim
Emdi bildim men aytgan dek bolmas ermiş
Dünyâ meni mülküm degen sultânlarğa
Alem mâlın sansız yığıp alğanlarğa
Ayş u işret birle meşğul bolğanlarğa
Ölüm kelse biri vefâ kılmas ermiş
Mağrur bolmang ey dostlarım işret etip
Keçe kündüz yalğan aytıp bi-hûd yatıp
Cân alğuvçı kelür ermiş bir kün yetip
Mundağ yerde gafil yürse bolmas ermiş
Kul Hâce Ahmed öleringni bilekörgil
Ahiretni yerağını kıla körgil
Barurmen dep yol başımda yürekörgil
Melekü'l-mevt kelse fursat koymas ermiş
|
Kaynak: "Divan-ı Hikmet orijinal metin (II. Kısım)". sufism.20m.com. 6 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
Bu eser, başka bir eserin bilimsel olmayan metodlarla oluşturulmuş bir transkripsiyonu veya faksimilesi olup ana eserden bağımsız bir telif hakkı korumasına sahip değildir. 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'un işlenmiş eserleri tanımlayan 6. maddesine göre; henüz yayımlanmamış olan bir eserin ilmi araştırma ve çalışma neticesinde yayımlanmaya elverişli hale getirilmesi (ilmi bir araştırma ve çalışma mahsulü olmayan alelade transkripsiyonlarla faksimileler istisna olmak üzere) halinde oluşturulan eser telif korumasına tâbi olacaktır. Ancak bu eser kanunun gösterdiği istisna kapsamında olduğundan kamu malıdır. 
|