Bu çalışmanın düzen ve biçim olarak Vikikaynak standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir. Eğer yardım etmek isterseniz, yardım sayfasına bakabilirsiniz.
Güneş gurub ediyor... Ellerim cebimde, hazin
Bir înfi’al ile ben penceremde bekliyorum
Senin hayâlini, âh ey güzide-i ruhum!
Bu intizar ile asude, geçti hâb-i sinin...
Güneş gurub ediyor... Gözlerimde işte senin
Nigâh-i devr-i füsunun uyandı; mecruhum,
Bu iştiyâk-u hararetle, nâ’im-ü mahrum,
İçinde böyle soğuk bir sükûn-ı senginin
Güneş gurub ediyor... Şimdi bir bahar gecesi
Hulul eyleyerek, durdu rüzgârın nefesi...
İçimde bir acı, her günkü hüzn-i me’sunum:
Güneş gurub ediyor... Ah işte söndüm sen
Zilâl-i şeble, evet, ben bu gün de meyûsum
Güruhlarla tûlû eyleyen ümidimden...