İçeriğe atla

Hicrân-ı Müzmin

Vikikaynak, özgür kütüphane


Güneş gurub ediyor... Ellerim cebimde, hazin
Bir înfi’al ile ben penceremde bekliyorum
Senin hayâlini, âh ey güzide-i ruhum!
Bu intizar ile asude, geçti hâb-i sinin...

Güneş gurub ediyor... Gözlerimde işte senin
Nigâh-i devr-i füsunun uyandı; mecruhum,
Bu iştiyâk-u hararetle, nâ’im-ü mahrum,
İçinde böyle soğuk bir sükûn-ı senginin
 
Güneş gurub ediyor... Şimdi bir bahar gecesi
Hulul eyleyerek, durdu rüzgârın nefesi...
İçimde bir acı, her günkü hüzn-i me’sunum:
 
Güneş gurub ediyor... Ah işte söndüm sen
Zilâl-i şeble, evet, ben bu gün de meyûsum
Güruhlarla tûlû eyleyen ümidimden...