Ezel Meclisinde Kırklar Ceminde

by Sadeddin Nuzhet Ergun

— 6 —

Ezel meclisinde Kırklar ceminde
Muhammed nuruna bezendi Ali^[1]
Kırklar ile bile âyîn-i cemde
Bu aşkın sırrına özendi Ali

İlmin başı dedi kendin bilesin
Muhammede dedi cem’e gelesin
Meydana getirdi aşkın dolusun
Kırklara şarabı sunandı Ali^[2]

Tuba ağacından aldı dört yaprak
Pençei Abaya taksim kılarak
Bir hırka ayırdı içinde erhak
Giyindi eğnine donandı Ali

Mansur kabul etti Hakkın dârını
Erenlere verdi külli varını
Muhammede verdi Hak didarını
Ol nura bulandı boyandı Ali

Hu diyüp birliğe kuruldu erkân
Hakikat sürüldü dem ile devran
Semaa kalktılar cümle âşıkan
Kırk kerre meydanı dolandı Ali

Kul Himmet’im eder Hak mahabbete
Dahi yol gider mi birlikten öte
Mahabbetten kaçan eğri sıfâta
Lânetullah dedi ilendi Ali^[3]

1. Aşkın erkânına boyandı Ali: nüsha.
2. Kırlara başoldu sıvandı Ali: nüsha.
3. Birliğe uymıyan ayrı sıfâta — aşk ile ahetti inledi Ali: nüsha.