Ey Perî Hüsnün Senin Nûr-i Huda’dır Bilmiş Ol

Vikikaynak, özgür kütüphane
-141 —
—- Fâilâtün fâilâtün fâîlâtün fâilün-

Ey perî hüsnün senin nûr-i Huda’dır bilmiş ol
Servidir boyun senin hem müntehâdır bilmiş ol
Men senin derd ü gamından incimen ey bî vefâ
Her ne cevr etsen bana ayn-ı vefadır bilmiş ol
Yoktur eşyânın içinde kimsene Hak’tan cüdâ
Cilve kılan âleme nûr-i Hudâ’dır bilmiş ol
Gerçi çok geldi nebiler devr-i âdemden berî
Hatmi cümle enbiyânın Mustafâ’dır bilmiş ol
Gel vefâ kıl bu Hatâyî bendene yad kılma kim
Rûz şeb virdim sana zikr ü duâdır bilmiş ol[1]



  1. Divan