İçeriğe atla

Ey Deyen Kim Âkilim Dîvâne Hoş Gelmek Gerek

Vikikaynak, özgür kütüphane
— 140 —
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün

Ey deyen kim âkilim dîvâne hoş gelmek gerek
Kim kılur lâf-ı hüner merdâne hoş gelmek gerek
Çün azîz-i mısr-ı aşk olmak dilersen ey gönül
Yûsufri Mısrî gibi dîvâne hoş gelmek gerek
Âşıkam dersen gönül aşk âteşinden dönine kim
Şem’ od’una yanmağa pervane hoş gelmek gerek
Zâhid evrâd ile dâim fikr ü zikri rûy-i dost
Ehl-i islâmım deyen îmâna hoş gelmek gerek
Ey gönül lâf etme kim ma’nîde lâf iden kişi
Ma’rifet meydânına merdâne hoş gelmek gerek

Âşıkam dersin gönül şartı budur âşıklığın
Her ne kim cânâne kılsa câna hoş gelmek gerek
Ey Hatâyı şi’rini ol yâr ister dinleye
Dilrübâlar gûşuna dürdâne hoş gelmek gerek[1]



  1. Divan