Eğildim Secde Kıldım Hânedâne

Vikikaynak, özgür kütüphane
— 126 —
-Mefâîlün mefâîlün faûlün-

Eğildim secde kıldım hânedâne
Nuş ettim şerbetinden kane kane

Zihî devlet beşâret ben gedâya
Yürürken[1] uğradım dürlü dükâne
Sarâf olan bilür gevher bahâsın
Anı kıldı mübah pîr ü civâne
Yürüdüm dest be-dest kıldım meâli
Düşübdür meskenim iki cihâne
Erenler âsmânın direğidir
Direk yerden dikilür âsmâne
Ululuk ister isen hizmet eyle
Ayak bir bir basarlar nerdübâne
Cihanı açtı Sultan Haydar oğlu
Erişti gaziler kevn ü mekâne
Hezâran kisveden baş gösterirsin
Anınçün halkı salarsın gümâne
Musâhib olana hem dest gerektir
Kadîmi gelicek kalmaya câne
Biner Düldül çalar şah Zülfikar’ı
Kalubdur Ali’den darb-ı nişane
Hatâyî’yem bu gün meydân içinde
Şah’ın medhin okuram dervişâne[2]



  1. Yürüdüm: Nüsha.
  2. Mlt. Alm. K. Mc. No. 631.