Dilberâ Hüsn ü Ruhin Gülzâr ü Cennet Bilmişem

by Şah Hatayi

— 142 —
— Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün-

Dilberâ hüsn ü ruhin gülzâr ü cennet bilmişem
Her ne kim senden gelürse ayn-ı rahmet bilmişem
Her ne kim cevr ü cefâ kılsan bu miskin gönlüme
Ben gamından ağrıman bu câna minnet bilmisem
Tende cân oldukça gitmen âstânından senin
Kâkipâyın ey sanem bâşımda devlet bilmişem
Her ne kim senden gelürse haste cânım nûş eder
Kahrını râhat senin çevrini hürmet bilmişem
Men Hatâyî bendeyem bir pâdişâh-ı vakte kim
Eşiğinde kulluğun sultanca izzet bilmişem^[1]

---

1. Divan