Dem Bu Demdir Gel Taleb Kıl Vuslati
Dem bu demdir gel taleb kıl vuslati
Tâ eresin menzile kıl sür’ati
Âşık isen râh-ı Bektaşîye gel
Cân ile kıl bu tarîka rağbetî
Hem mürîd ol mürşidân-ı sâdıka
Tâ bulasın izz ü câh-ı devleti
Lûtf-i Hak’dır ehl-i irfan tekyesi
Rehnümâ bil çekme asla gurbeti
Kaim olub tekyelerde sen müdâm
Can vere gör eyleme hiç avdeti
Hulkin ahsen eyle anda san türâb
Tâ bulasın Zülcemâl’e kurbeti
Hâdim olub hem emin ol anda sen
Cümleye kıl sâdıkane ülfeti
Kîl ü kalin fi’l ü hâlin kıl dürüst
Bi tekellüf eyleme sen illeti
Ol emâre hem levâme ile mahv
Merd-i râh ol öldüre gör hayyeti
Âşık-ı hüşyâr isen ger aç gözün
Aşk ile yan eyleme hiç fikreti
Va’delenmiş saltanat sâdıklara
Hak kerimdir cân ile kıl sür’ati
Sanma düşvar râh-ı Hak’kı sen bugün
Cümle âsan terk edince gafleti
Hacı Bektaş-ı Velî’yi anla bil
Bendesi ol tâ bulasın rif’ati
Ger perîşân olsa gönlün nâs içün
Fâriğ olub cümleden kıl uzleti
Bâr-ı giran bâr-ı dünyâ bî sebât
Ana yetmez dervişin bil tâkati
Ehl-i dünyâdan berî ol sen müdâm
Bî niyâza eyle dâim minneti
Sanma ni’met erişe hiç gayrıdan
Kanda olsan lûtf-ı Hak bil ni’meti
Cânib-i Hak’dan bilâ rayb Sâdıka
Sâdıkanın saltanattır kısmeti