Bir Kandilden Bir Kandile Atıldım

by Şah Hatayi

—10—

Bir kandilden bir kandile atıldım
Türab olub yer yüzüne saçıldım^[1]
Bir zaman Hak idim Hak ile kaldım^[2]
Gönlüme od düştü yandım da geldim^[3]

Ezelden evveli^[4] biz Hak’kı bildik
Hak’dan nidâ geldi Hak’ka Hak dedik
Kırklar meydanında yunduk pâk olduk
İstemem tahâret^[5] yundum da geldim

Şunda bir kardaşla kayda düşmüşem
Pirler makamında yanub pişmişem
Kırklar meydanında hem görüşmüşem
İstemem yanmağı yandım da geldim

Şah Hatâyî eder senindir ferman^[6]
Olursun her kulun derdine derman
Güzel şâhım^[7] sana bin canım kurban
İstemez kurbânı kestim de geldim

---

1. Toprak oldum yer yüzüne ekildim : Nüsha.
2. Bir zaman da çakmak ile çakıldım: Nüsha.
3. Yüreğime od düştü yandım geldim: Nüsha.
4. Evvelden evvele: Nüsha.
5. Yunmağı: Nüsha.
6. Şah Hatâyim eder aynıma ferman: Nüsha.
7. Ali’m.