Ben Ol Anka-yi Lâhûtum Ki Kaf-ı Lâmekânımdan
—2—
Ben ol anka-yi lâhûtum ki kaf-ı lâmekânımdan
Göründüm gizli genç iken ezelden künfekânımdan
Ne esmâ sırrıdır hattın müsemmâ vech-i zâtından
Ayan gör Fazl-ı Rahmânî benim rûh-i revânımdan
Cemâlin müshafın gökten melek vahy etti indirdi
Nebîler bildi te’vîlin çü cân-ı câvidânımdan
Dem-i Îsâ’ dürür nutkum diriltir cansız eşbâhı
Nefahtü fîhi min rûhi ayân oldu lisânımdan
Ezelden tâ ebed hayyım iki âlemde Hızr oldum
Maânî dürrüdür buldum ledün ilmini şânımdan
Tecellî kıldı Mûsa veş vücûdun kûh-i Tûr’undan
Nemâyî zâtının nûru tulû’ ideli cânımdan
