Abdal Mûsa Sultan Gadaba Geldi
Abdal Mûsa Sultan gadaba geldi
Fetheden Urûmu yareden medet
Cihan harap oldu insan az kaldı
Gene ferman senin el’aman medet
Biz de sever idik Alinin soyun
Bizler de anarız Hasan ü Hüseyn
Verdik Zeynel’aba zindanda payın
Bakır’ı zindanda vareden medet
Yetiş aman Câfer ol elden bizi
Her dem arzumendiz isteriz sizi
Zülfikarı attı tuttu denizi
Necef deryasını kurudan medet
Mürşidim Kâzım Rızaya varalım
Derdimize derman anda görelim
Nakî Takî Askerîye erelim
Mehdi mağarada sırreden medet
Hüseyn Gazi Sultan bellidir cansın
Ricam kabul eyle müşkülüm kansın
Hüseynî ovanın gözcüsü sensin
Ayırma koyunu sürüden medet
İmdat senden kaldı Urûmun eri
Gaip erenleri Horasan piri
Muallâkta tuttu babı Hayberi
Cenkte Muhammede careden medet
Balım Sultan gerçek sırrı Alisin
Müminlerin kardaşısın kulusun
Pirim Hacı Bektaş Şahı Velisin
Cansız duvarları yürüden medet
Kul Hüseyn’im der ki gönle değmeyin
Giderip yükünü alıp yığmayın
Sırlarınız gönlünüzde saklayın
Müminin kalbinde yereden medet