Vikikaynak, özgür kütüphane
AŞKIN ODU CİĞERİMİ:
“
Aşkın odu ciğerimi, Yaka geldi yaka gider;
Garip başım bu sevdayı, çeke geldi çeke gider;
Kâr etti firak canıma, Âşık oldum canânıma;
Aşk zincirin dost boynuma, Taka geldi taka gider.
Sadıklar durur sözüne, Gayri görünmez gözüne;
Bu gözlerim dost yüzüne, Baka geldi, baka gider;
Bülbül eder ah-ü figan, Hasret ile yandı bu can;
Benim gönülcüğüm ey can, Çıka geldi, çıka gider.
Arada olmasın naşı, Onulmaz bağrımın başı;
Gözlerimin kanlı yaşı, Aka geldi aka gider;
Miskin Yunus'un sözleri, Efgan eder bülbülleri;
Dost bahçesinde gülleri, Koka geldi koka gider.
”
AŞKIN ODU DÜŞTÜ CANA:
“
Aşkın odu düştü cana, eritti yürek yağını;
Kesti hevasetin kökün, oda yandırdı bağını.
Kazdı kahır kazmasıyla, canda cefa ocağını;
Çaldı nefsin boynuna himmet eri bıçağını.
Himmet suyu ile yudu, gönlün evin ap arıca;
Hizmet kapısından, ona sundu şükür ayağını.
Her kim bize yanı yanar, Hak dileğin versin ona;
Urmaklığa kastedenin düşem öpem ayağını.
Kim bize taş atar ise, güller nisar olsun ona;
Çırağıma kastedenin Hak yandırsın çırağını.
Miskin gönlün, aşk elinden iki büküldü vücudu;
Tövbe kapısından, sundum ona iman dayağını.
Gel şimdi miskin Yunus, hevaseti elden bırak;
Çalabım, sen ruzi eyle bizi, kanaat bucağını.
”
AŞKIN ODU YÜREĞİMDE:
“
Aşkın odu yüreğimde, Neler eyler, neler eyler;
Bugün ben bir aşk gördüm, Bu derdimden haber söyler.
Gelin hey dertliler gelin, Bu derdimden siz de alın;
Dertli bilir dertli halin, Ya dertsizler bunda n'eyler?
Kimisi dost yüzün gördü, Kimi dahi görem derdi;
Aşık maşukuna erdi, Şimdi yine bayram eyler.
Bugün Mansur olup n'idem? Şeyhimin yüzünü görem;
Maksadum bu idi erem, Âşık yine derdin söyler.
Yunus aydur: Âşık oldum, Maşukun derdinden öldüm;
Teveccüh maşuka kıldım, Onun ile gönlün eyler.
”
Firak : Ayrılık