Nasreddin Hoca'nın bir oğlu varmış. Ne denirse tam tersini yaparmış. Bir gün Nasreddin Hoca ile oğlu Akşehir'e gidip oradan iki çuval tuz almışlar. Eşeğe yükleyip köylerine dönmek için yola koyulmuşlar. Köylerinin yakınındaki dereye geldiklerinde, Nasreddin Hoca, derenin en sığ yerinden karşı tarafa geçmiş. Oğlu da eşeği sudan geçirmeye çalışıyormuş. Ama eşeğin sırtındaki çuvallardan biri, neredeyse suya değmek üzereymiş. Hoca, oğlunun ters huyunu bildiği için seslenmiş:
