Çün yüzün vasfı bülbüle düşdü

Vikikaynak, özgür kütüphane

Çün yüzün vasfı bülbüle düşdü
Bâğ arasına gulgule düşdü

Yanağı lutfun lâle öğerdi
Gülşen içinde gül güle düşdü

Zülfün ü halin her ki göre der
Sünbül-i terdir fülfüle düşdü

Şâh meğer kim cân dilemişdir
Uşda benim der kul kula düşdü

Dilbere kulluk bizlere lâyık
Haydar’a hizmet Düldül’e düşdü

Def’-i melâl edemedi bülbül
Şimdi işimiz mülmüle düşdü

Lebleri câmın söyledi Şeyhî
Şîşe safâdan kulkule düşdü