Ey Müselmânlar, Medet, Ol Yâr Pünhân Ayrılır
Ey müselmânlar, medet, ol yâr pünhan ayrılır,
Ağlamayım, neyleyim, çün gövdeden cân ayrılır.
Ey senem, hicrân elinden naley-î zâr eylerim,
Gözlerimden sanasan deryay-î ümmân ayrılır.
Ol sebepdendir ki, ben bimar-û rencûr olmuşum,
Hasta gönlüm merhemi, şol derde dermân ayrılır.
Reng-û çöhrem zerd olubdur, kametim hem çün hilâl,
Ol güneş yüzlü habibim, le'l-î handân ayrılır.
Takatim, sabrım tükendi, yârsız ben neylerim,
Aklimi şeydâ kılan ol çeşm-î fettân ayrılır.
Mahşer-î yövm-ül hesap, koptu kıyâmet başime,
Çünkü, ey Yusuf sıfatlı, pir-î Ken'an ayrılır.
Ey ciğersiz nar-î firkatten Nesîmî çare ne?
Her kime nahn-û kasemnâ çün ezelden ayrılır.
Kaynak: İmadəddin Nəsimi. Sеçilmiş əsərləri.. 2. Lidеr nəşriyyat. 2004.. s. 246
![]() Bu eser, kültürel öneminden ötürü Türkiye Cumhuriyeti'nde kamuya maledilmiştir ya da 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre eserin koruma süresi dolmuştur. Kanun'un 27. maddesine göre:
![]() |