XVI ncı asır bâtınîlerinden biri de Hayderî’dir. İstanbul’da doğdu. Asıl adı Hayder’dir. Âşık Çelebi’ye göre boynunda zincir, kulağında küpe olduğu halde, sokaklarda dolaşır Hayderî ve Kalenderlerden idi. Ahdî, «Selîka-i şi’ri hûb bir haddedir ki rişte-i nazm-ı bârîki uyûbdan nühüftedir» diyor. Hasan Çelebi ise «Fenn-i belâgatte kârı başa irgürdüğünün mâlûm» olmadığını bildiriyor. Âşık Çelebi ise şunları söylemektedir:
«Bir merd-i mücerreddir ki boynunda tavk-ı Hayderî ve kulağında mengûş-i Kalenderi ile serhalka-i rindân-ı dîd ü vâdîd ve sâhib silsile-i pîrân-ı tarîkat-i tecrîddir. Kullâb-ı kemerle miyan beste-i gürûh-i dervîşan ve meftûle-i- ejder-i serle ejder küş-i nefs-i bîsâmandır».
Hayderî’nin iki manzumesini dercediyorum:
Hamdülillah hâlıkın mahlûkunun ma’kuliyiz
Yoluna cân ile kurban olmuşuz maktûliyiz
Eşiğinde gerçeğin ikbâl ile makbûliyiz
Vâlih ü sermest ü hayran evliyânın kuluyuz
Sâfi altun gibi aşk ile sızub kal olmuşuz
Kîl ü kali terk idüb cân ile pür hâl olmuşuz
Terk ü tecrîd ü kalender gerçek abdâl olmuşuz
Vâlih ü sermest ü hayran evliyânın kuluyuz
Âstân-ı evliyâdan yüzümüz hâk eyledik
Arıdub zerk u riyâdan kalbimiz pâk eyledik
