Geldi kuşlarla yeşil dallara yaz:
Varsa rûhunda çiçek şi'ri biraz,
Yere güller dizerek penbe beyaz,
Sevdigin goncafemin ismini yaz.
Öyle güllerle yazılmış görse
Sevdigi ismi yazın bir kimse,
Ram olup gönlü bediî hisse
Zanneder bir çeçik açmış bûse!
Okuyup tabsıra-i ömrü esefsiz kapadım;
Ebediyyen uyusun topragın altında adım,
Şimdi ben gölgede bir şi'r-i sükûtun sesiyim;
Her sesin, her nazarın kör ve sagır ma'kesiyim.
Yatagım gerçi yosun örtülü bir taşlıktır,
Yorulan cebhem için taşlar ipek yastıktır.
Sargıdır kalbime sevdiklerimi hatırası:
Sızlamaz artık o şeydânın onulmaz yarası.
Yaşamakla bu karanlıkta hayat eksilmez;
Bu dar ufkun kara yıldızları batmak bilmez.
Kış günü rûh-ı günehkârımı örter karlar;
Başım üstünde yazın afv ile al güller açar.
Gökte benden daha mes'ûd olamaz bir ylıdız,
Bu uzun uyku eger olmasa hiç rü'yasız!
