Bu sayfa istinsah edilmiş
Karanlıklarda
ÇİÇEKÇİĞİM
Demiştim ki: «Oh bu yerde kendisiyçin yok korku.
Artık onu ne hayvan yer, ne de böcek yaralar.»
Bugün baktım: Beniz soluk, sarımtırak yapraklar...
Uçup gitmiş o güzellik, o pembelik, o koku.
Evet, evet, dün sabahtı, çiçekliğin içinden
Baygın baygın bakınırdı, ölgün ölgün gülerdi.
Ah ben onda bir berecik görmemeyi isterken
Zavallıya ben vermişim öldürücü bir derdi.
Şu çiçekler, genç kızların başlarına takılsa,
Öksüz gibi okşanılsa, alil gibi bakılsa
Onlar yine içleniyor; böyle çabuk soluyor.
Sakın sizler, ayırmayın; bir çiçeği bir toprak,
Tetiştiği aziz bir yer üzerinden ayırmak
İşte böyle azap veren zalim bir iş oluyor!...
59
