Antigone tragedyası, Sophokles'in elde mevcut yedi dramının en eskisi olarak kabul edilmektedir. İlk defa, İsa'dan evvel 442 senesinde oynanmıştır. 123 tane tiyatro eseri yazmış ve bunların 24 tanesi ile birincilik almış olan Sophokles bu eserinde tamamiyle olgun bir sanatkâr olarak görünmektedir.
Antigone, Oidipus faciasının bir devamıdır:
Oidipus, babası Laios'u bilmeden öldürmüştür, Thebai'yı ejderhadan kurtarmış ve şehre hükümdar olmuştu. Yine bilmeden anası İokaste ile evlenmiş ve bu izdivaçtan iki erkek (Polyneikes, Eteokles) iki kız (Antigone, Ismene) çocuk doğmuştu. Uzun seneler tam bir saadet içinde yaşadıktan sonra birdenbire Thebai şehrine bir taun musallat oldu. Halk bu korkunç âfetten yılmış bir halde, felâketin sebebini arıyor, fakat Tanrıların neye kızdıklarını bir türlü anlıyamıyordu. Nihayet kâhin Teiresias, Oidipus'un ve halkın ısrarları karşısında, Tanrıların bu hiddetinin ancak Laios'un kaatili bulunduktan sonra yatışacağını söyledi. Oidipus bütün gayretiyle kaatili aramağa başladı. Fakat yine Teiresias'ın ağzından müthis hakikat öğrenildi. Bunun üzerine İokaste kendini astıâ Oidipus da gözlerini kendi eliyle kör etti.[1]
Felâketlerin verdiği bir şaşkınlık içinde ve kör bir halde birkaç sene daha hükümdar olarak Thebai'da kalan Oidipus, mütemadiyen etrafındakilerin oyuncağı oluyordu. Günün birinde oğulları babalarının hükümdarlık haklarını da kısmağa kalktılar ve Oidipus'un ağzından müthiş bir beddua çıktı: kendisine yapılan hakaretlere karşılık olarak iki kardeş birbirinin kanına girecekti.
- ↑ Sophokles : Kıral Oidipus
