Edebiyat-ı şarkiye
İhtisâsâtımı, efkârımı âmâlimi sen
itdiñ ey çeşm-i siyeh matem-i hecrinle tebâh
Şeb-i hasret olacak ruhuma tâ haşr kefen
Derd-i aşkıñla ölürsem ey çeşm-i siyeh
Bari kıl hâk-ı ebedhâneme ihdâ-yı nigâh
Derd-i aşkıñla ölürsem ey çeşm-i siyeh
Sevdirüb kendini olca perişân itdin
İhtisâsâtımı efkârımı âmalımı sen
Nûr-ı dîdem, beni sen sonrada giryân itdin
Gözümün nurı gibi hürmet iderken sana ben
Hangi düşmân bana bilmem seni etdi düşman
Gözümün nurı gibi hürmet ederken sana ben
Ölmek üzere yoluna ben seni sevmekte iken
Benden 'ala biliyorken a sitemkâr güzel
ihtisâsatımı efkârımı âmalımı sen
Niçün etdün Niçün etdün beni mahrûm-ı emel
Emel-i vaslın iken gönlüme zevk-i ekmel
Niçün etdün Niçün etdün beni mahrûm-ı emel
Her sözüm her nazarım vaslını itmekde rica
Dâstandır bütün ahvalım ol dîl-hahımdan
Hep o şiddetli hevesle üzüyorsun hâlâ
İhtisâsatımı efkârımı âmalımı sen
Bilmiş ol eyledik efgende ser ey dil-i efgen
ihtisâsatımı efkârımı âmalımı sen
Cenab Şehabeddin
Tasvir-i cânân
Ey nûr-ı mücessem-i melahat
Ey pertev-i 'âlem-i sabahat
Vechindeki süzdigim ma'nâ
Hep ders-i hakikatin nişanı
Meftûh oluyor cihân-ı manâ
Sen nerde ider isen tecellâ
Ey çeşm-i hakikatin metâfi
Çehrende nedir o nûr-ı safî
Elvân idemez o nûr-ı ta'yin
Vicdân oluyor o yüzde hakbîn
Biñ lem'a uyandırır o çehre
Biñ feyz ile fikre virdi behre
Âhımla yanar ateş yüziñde
Gûya ki dogar güneş yüziñde
Biñ neşe'-i subh-ı 'âlemârâ
Bakdıkca yüziñdedir hevâda
Tefsîr iderim niçe hakikat
Vechiñ baña bir kitâb-ı hikmet
İcmâlimisin beyân-ı hissiñ?
Ey levhâ-yı bahtiyâr cânân
Ey cilvegâh-ı cemâl-i tâban
Olsun saña sad hezâr şa- pâş
Olmış saña dilber-i ziyâ-pâş
Aguşına düşdi 'aks-i dilber
Bahtın saña oldı yâr ve yâver
Ma'kes olalı sen ol cemâle
Etdim nazarı saña amale
Sen karşıma çıktıgın zamanlar
Tarikde olsada cihânlar
Mâdemki sende 'aks-i dildâr
Manzûrum olur cihân-ı envâr
Yeldâları rûz-ı rûşen ile
Göñlümde komaz gamı şen ider
Biçâreki hâl-i gamda bulduñ
Gûyâki berât-ı 'ömrüm olduñ
Virdiñ baña bir hayat-ı câvid
Şimdi saña mün'atıfdır ümid
Ey levh-i ümid-i câvidânım
Ey nakş-ı bedi' yad-ı canım
Ol rûy-ı latifiñ iltimâ'ı
Ol sine-i sâfîñ intibâ'ı
Senden oluyor 'ayân u zâhir
Dinsün saña icmâle'l-zâhir
Ârâyiş-i zîver-i yegâne
Fahr iyle bu resm ile cihâna
Vaziyetine edince dikkât
Fikre geliyor kemâl-i hayret
Bir va'zdır ol ferişte âşub
Olmazmı o beşer vaz'a meclûb
Ünsiyyet edüb melâhatiyle
Yekreng olub letâfetiyle
Bir hoşca vakâr-i zâhir olmış
Andan niçe nûr zâhir olmış
Tavsifine muktedirmi aklâm
Tasvirde 'icâz-ı işte ressâm
Gör aslınıda uyar cânañı
Bil sıdkını sûret-i beyânıñ
Bir zerresidir bu ol ziyânıñ
Bir ihtarıdır bu ol semânıñ
Kendindeki cilve-i cemâliñ
Vechindeki hüsn-i zî-yi melik
Hakkıyla ne mümkün irtisâmı
Bîmisildir âh feyz-i tâmı
İtdikce tulu' mihr-i hâver
Kıldıkca cihâna bahş-ı zîver
Olsun dile tulu'atiyle tâbân
Salsun nazara fürug-ı im‘ān
Açdıkça bahar-ı yasemenler
Güldükce çemende güldehânlar
Gülsün baña yâr-ı dilşikâram
Göñlümde hazansız baharım
'ındimde benim sefâ-yı bakî
Cânan ile da'imâ telakki
Ki kendisi, kâh resmi hâzır
Yarab buna icmâli'l-hâzır
