Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/9

 
pâyende olsun hânum hey dede korkut bir dahı soylamış hânum ne soylamış
getdükde yerüñ otlakların geyik bilür.
geñez yerler çemenlerin kulan bilür.
ayru ayru yollar izin deve bilür.
Yedi dere kohuların dilkü bilür.
Dünle kedvân göçdügin torgay bilür.
Ogul kimden oldugın ana bilür.
Erüñ agızın yeynisin at bilür.
Agır yükler zahmın katır bilür.
Ne yerde sırılar varısa çeken bilür.
Gafil başuñ agrısın beyni bilür.
Kolça kopuz götürüp elden ele begden bege ozan gezer.
Er cömerdin er nâkesin ozan bilür.
İleyüñüzde çalup eyden ozan olsun.
Azup gelen kazayı tañrı savsun.
Hânum hey
dede korkut gene soylamış: görelüm hânum ne soylamış
Agız açup öger olsam
üstünüzde tañrı görkli.
Tañrı dostı dîn serveri.
Muhammed görkli.
Muhammedüñ sag yanında namâz kılan.
Ebû bekr-i sıddık görkli