kollı sapanını eline aldı negâhından karaçuk çobanuñ üzerine altı yüz kâfir kuyıldı kâfir eydür
karanku ahşam olanda kaygulu çoban
karıla yagmur yağanda çakmaklu çoban
südi penîri bol kaymaklu çoban
kazan eydür begüñ dünlügi altun ban evlerini biz yıkmışuz
tavla tavla şehbâz atlarını biz binmişüz
katâr katâr kızıl devesini biz yemişüz
karıçuk anasını biz getirmişüz
agır hazîne bol akçasını biz yagmalamışuz
kaza beñzer kızı gelini biz yesîn etmişüz
kırk yigiddiler kazanuñ oglını biz getürmişiz
kırk ince belli kızıla kazanuñ helâlını biz getürmişüz
bre çoban ıragından yakınından berü gelgil
baş endürüp bagır başgıl
biz kâfire selâm vergil
öldürmeyelüm şökli melike seni eltelüm
saña beglik alı verelüm
çoban eydür
ılakır söyleme mere itüm kâfir
itümile bir yalakda yundum içen
