Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/286

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

bilmedi meger hânum kazanuñ bir oglancugı varıdı böyüdi yigitçük oldı bir gün ata binüp dîvâna gelüriken bir kişi eydür

meger sen hân kazanuñ oglı degülsin dedi uruz kakıdı eydür

meger sen hân kazanuñ oglı degülsin dedi uruz kakıdı eydür

mere kavat menüm babam bayındır hân degülmidür eyitdi

yok ol ananuñ babasıdur senüñ dedeñdür urzu

mere yâ benüm babam ölümidür dirimidür dedi eyitdi

diridür tomanın kal'esinde tutsakdur dedi böyle degeç oglan agladı melûl oldı atını kayıtdı gerü döndi atasına geldi burada atasına soylamış görelüm hânum ne soylamış eydür

mere ata men hân oglı degülmişem
hân kazan oglı imişem
mere kavat kızı munı maña neçün demezidüñ
ana hakkı tañrı hakkı degülmişse
kara pûlâd üz kılıcum tartayıdum
gâfillüce görklü başuñ keseyidüm
alca kanuñ