koduñ
ner oldı
kara ayıllu koyunuñı yükli koduñ
koç oldı
ala gözlü görklü helâluñ yüklü koduñ
aslan oldı
dedi yegenek babasıyıla görişdi aldan kalın begler görişdi pes bir ugurdan begler hisâra yöriyiş etdiler yagmaladılar babasıyıla yegenek gizlü yaka tutuban yiyleşdiler iki habret birbirine bulışdılar issüz yerüñ kurdı gibi ulışdılar tañrıya şükürler kıldılar kal'enüñ kelîsâsın yıkup yerine mescid yapdılar aziz tañrı adına kudne okutdılar kuşuñ alakanını kumaşuñ arusını kızuñ gökçegini tokuzlama çargab çuka bayındır hâna pençik çıkardılar bâkîsin gâzîlere bahş etdiler döndiler evlerine geldiler dedem korkud gelüben boy boyladı soy soyladı bu oguzname yegenegüñ olsun dedi yom vereyim hânum
yerlü kara taglaruñ yıkılmasun
gölgelice kaba agacuñ
