olmaga başladı. Meger dirse hân derler idi bir begüñ oglı kızı yog idi. soylamış: görelim hânum ne soylamış
salkum salkum tañ yelleri esdüginde
sakallu bozaç torgay sayr adukda
sakalı uzun tât eri bañladukda
bedevî atlar issini görüp 'okradukda
aklı karalı seçen çagda
gögsi güzel kaba taglara gün degende
beg yigitler cılasunlar. Birbirine kuyulan çagda
alar sabâh dirse hân kalkubanı yerinden örü turup kırk yigidin boyına alup bayındır hânuñ sohbetine gelür idi bayındır hânuñ yigitleri dirse hânı karşuladılar getürüp kara otaga kondurdular kara keçe altına döşediler kara koyun yahnısından öniñe getürdiler bayındır hândan buyruk böyledür hânum dediler derüse han eydür bayındır hân benüm ne egsükligüm gördi kılıcumdanmı gördi soframdanmı gördi benden alçak kişileri ag otaga kızıl
