yola girende kara bugur görkli
sevgili kardaş görkli
yañal ala ev yanında dikilse gerdek görkli
uzunca tenefî görkli
ogul görkli
kamusına beñzemedi
cümle 'âlemleri yaradan allaâh tañrı görkli
ol ögdügüm yüce tañrı
dost oluban meded ersün
hânum hey
ozan eydür karılar dört dürlüdür
birisi solduran sopdur
birisi tolduran topdur
birisi evüñ tayagıdur
birisi nece söyleriseñ bayagıdur
ozan evüñ tayagı
oldur ki yazıdan yabandan eve bir konuk gelse er âdam evde olsa ol anı yedürür içürür agırlar 'âzizler gönderür ol 'âyişe fâtıma soyıdur hânum anuñ bebekleri bitsün ocaguña buncılayın 'avrat gelsün
Geldük ol kim solduran sopdur sabadanca yerinden örü turur elin yüzin yumadın tokuz bazlamaç ilen bir güvlek yogurd gözler toyuınca tıka basa yer elin bögrine
Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/11
Görünüm
Bu sayfa istinsah edilmiş