vergil atumı saña vereyim sakla gelem bahâsın getürem alam dedi ozan eydür
Âvâzum gedilmedirn ünüm bogulmadın bir atdur elüme girdi eleteyim saklayayım dedi ozan kopuzı beyrege verdi beyrek kopuzı aldı babasınuñ ordusına geldi bakdı gördi birkaç çobanlar yoluñ kıyısın almışlar aglarlar benüm turmayıp taş yıgarlar beyrek eydür
mere çobanlar bir kişi yolda taş bulsa yabana atar biz bu yolda bu taşı neçün yıgarsız çobanlar eydür
mere sen seni bilürsin bizüm hâlumuzdan haberüñ yok dediler mere ne hâluñuz vardur çobanlar eydür
begümüzüñ bir oglı varıdı on altı yıldur kim ölüsi dirisi haberin kimse bilmez yalancı oglı yaltacuk derler ölüsi haberin getürdi adahlusın aña verür oldılar gelür bundan geçer uralım anı aña varmasun teñine tuşına varsun dediler beyrek eydür
mere yüzüñüz ag