Köy Yaşamında Engelli Birey Olma Deneyimi: Nitel Bir Araştırma Örneği
Burcu, E. (2011), Türkiye' de engelli bireylere ilişkin kültürel tanımlamalar: Ankara örmeği, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 28(1), 37-54. https://dergipark.org.tr/tr/pub/huefd/issue/41212/501034 adresinden erişildi.
Burcu, E. (2015). Engellilik sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Burcu, E., Kamanlıoğlu, M., ve Şahin, B. (2006). Özürlü bireylerin eş Seçiminde yaşadıkları sorunların cinsiyete göre karşılaştırılması Kadın/Woman 2000, 2(7), 1-30.
Creswell, J. (2015). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Çağlar, S. (2012). Engellilerin erişebilirlik hakkı ve Türkiye'de erişebilirlikleri, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 61(2), 541-598. doi:10.1501/Hukfak_0000001666
Devlet İstatistik Enstitüsü (DİE). (2002). Türkiye özürlüler araştırması. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
Elwan, A. (1999). Poverty and disability: A survey of the literature. Social Protection Labor Markets, Pensions. Social Assistance/ The World Bank. htp://documents. worldbank.org/curated/en/488521468764667300/pdf/multi-page.pdf adresinden erişildi.
Ergüden, D. (2008). Sosyal dışlanma açısından bedensel engelli bireylerin yaşantılarının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. https://www.ulusaltezmerkezi.net/sosyal-dislanma-acisindan- bedensel-engelli-bireylerin-yasantilarinin-incelenmesi/ adresinden erişildi.
Firat, A. (1994). Normal çocuğu olan anne babalar ile zihinsel özürlü çocuğu olan anne babaların zihinsel özüre karşı tutumları (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Fine, M. ve Asch, A. (1988). Introduction: Beyond pedestals. M. Fine ve A. Asch (der.). Women with disabilities: Essays in psychology, culture and politics, içinde (1-37) Philadephia: Temple University Press.
Glaser, B. ve Strauss, A. (1967). Discovery of grounded theory: Strategies for qualitative research. Chicago: Aidine.
Gleeson, B. (2011). Teknoloji sakatlayıcı kentin üstesinden gelebilir mi?, D. Bezmez, S. Yardımcı, Y. Şentürk (Der.). F. B. Ay dar (Çev.), Sakatlık Çalışmaları, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
Goffman, E. (1968). Stigma: Notes on the management of spoiled identitiy: Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice Hall. Goffman, E. (1997), Selections from stigma. L. Davis (Ed.), The disability studies reader içinde (s.203-215). London: Routledge.
GÖZDER ve KASDER (2012). Engelli ayrımcılığı araştırması ve engelli ayrımcılığına karşı çözüm önerileri raporu, Engelli Ayrımcılığını Önleme ve Mücadele Platformu, Sabancı Vakfı, http://www.sabancivakfi.org/i/content/4854 2 Engelli_Ayrimciligi_Arastirmasi_ve_Engelli_Ayrimciligina_Karsi_Cozum_ Oneri leri_Raporu.pdf adresinden erişildi.
Işık, İ. (1994). Mekânın politikleşmesi, politikanın mekânsallaşması. Toplum ve Bilim Dergisi, 64-65, 7-38 https://issuu.com/buyukkutuphane/docs/toplum_ve_bilim - _say 64 65 -_199 adresinden erişildi.
Kahraman, F. (2010). Çalışan yoksulların haklar ironisi: Metalaştırılmış çalışanlar. Sosyal Haklar Sempozyumu. İstanbul: Petrol-İş Yayını. https://www.academia.edu/644177/%C3%87al%C4%B1%C5%9Fan_Yoksullar%C4%B1n_Haklar %C4%B0ronisi_Metala %C5%9F1%C4%Blr%C4%B1lm%C4%B1%C5%9F_%C3%87al%C4%B1%C5%9Fanlar adresinden erişildi.
Karataş, K. (2001). Engellilerin topluma kazandırılması. Ufkun Ötesi Aylık Dergi, 5(29), 10-19.
Karataş, K., ve Çiftçi Gökçearslan, E. (2010). Türkiye'de engelli kadın olmak: Deneyimler ve çözüm önerileri. The Journal of International Social Research Woman Studies, 3(13), 147-153. http://panel.stgm.org.tr/vera/app/var/files/k/a/karatas-kasim- ve-elifgokcearslan.pdf adresinden erişildi.
Kargın, T. (2001). Kırsal bölgede yaşayan işitme engelli çocuklara yönelik geliştirilen birey selleştirilmiş aile eğitim programının etkililiğinin değerlendirilmesi. Özel Eğitim Dergisi, 3(1), 49-60. doi: 10.1501/Ozlegt_0000000056
Kaplan, H. ve Öztürk, M. (2004). Engelliler, kamu mekânı ve engelsiz tasarım: Kamusal iç mekânlarda irdelenmesi için bir çerçeve. Planlama Dergisi, 2, 67-74. https://www.researchgate.ne/publication/238774321 _Engelliler_Kamu_Mekani_ve_Engelsiz_Tasarim_Kamusal_Ic_Meka nlarda_Irdelenmesi_Icin_Bir_Cerceve adres inden erişildi.
Kaya, 1. (2014). Coğrafi düşüncede mekân tartışmaları. Düşünme Dergisi/ Journal of Thinking, 4, 1-13. http://posse- ible.com/uploads/dergi/30.pdf adresinden erişildi.
Koca, C. (2010). Engelsiz şehir planlaması bilgilendirme raporu, Dünya Engelliler Vakfı. https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/9259/mod_resource/content/0/engelsiz%C5%9Fehirplanlama% 20raporu.pdf adresinden erişildi.
Lipson, J. G. ve Rogers, J. (2000). Cultural aspects of disability. Journal of Transcultural Nursing, 11, 212-219. doi:10.1177/104365960001 100308
Önver Şiriner, M. (2014). Yeti yitimli bireyleri sakatlayan kentsel mekânlar. Toplum ve Sosyal Hizmet, 25(2), 37-60. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tsh/issue/48463/613832 adresinden erişildi.
114
