Bu sayfa istinsah edilmedi
Penbe yelkenler açar ufka sehâb;
Sâhile inciler aglar leb-i âb...
arzın eş'âr-ı tabîiyesidir
Kuşlar âfâka ne hisler götürür!
Yerde bülbül sarışın bir şair
Güneş üstünde bir altın güldür.
Havalandıkça çemenedn kuşlar
Zannedersin uçar ervâh-ı küre...
Hep agaçlar sanırız nur aglar
Dallarından güneş aktıkça yere...
Geldi her arza bir âheng-i sürûr;
Dem-i subhu severim, çünkü eder
Kuru topraklarda şûyîde-i nur,
Çıplak insanları pûşîde-i zer!
Cenab Şahabeddin
