bir ucına yetem deyen sogan saru senüñile bile varsun ejderhâlar ağzından adam alan evren senüñile bile varsun yumrugıyla er yıkan senüñile bile varsun saymagıla oguz begleri dükense olmaz yegirmi dört sancak begini bayındır hân yegenege yoldaş koşdı begler cem' olup yarakların gördiler yola girdiler meger ol gece yegenek düş gördi düşüni yoldaşlarına soylar görelüm hânum ne soylar eydür
yoldaşlarum gafillüce kara başım gözüm ile uyhuda iken düş gördüm ala gözüm açdukda dünyâ gördüm ag boz çapdurur alplar gördüm ag ışıklu alpları yanuma saldum ak sakallu dede korkutdan ögüt aldum ileri yatan kara tagları aşdum ileri yatan karadeñize yetdüm agaçdan gemi yondum ag göñlegüm çıkarup yelken etdüm ileri yatan deñizi dildüm geçdüm öteki kara taguñ bir yanında alnı başı bir er gördüm kalkuban yerümden örü durdum kargu dalu üz süñümi kapdum karşulayı ol ere yetdüm karşusından ol eri snacasum vakt deñedüm göz ucıyla ol ere bakdum dayım emen idügin bildüm döndüm ol ere selam verdüm oguz erenlerinde kimsin dedüm kapakların kaldurdup yüzüme bakdı ogul yegenek kanda gedersin dedi ben eyitdüm
dozmurt kalasında babam dutsak imiş aña gederem dedüm burada dayım baña soylamış görelüm
