İçeriğe atla

Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/62

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

bir kulunı olmazmı olur devesi olan yerde köşecügi olmazmı olur koyunı olan yerde kuzucagı olmazmı olur sen sag ol babam sag olsun benüm gibi ogul bulınmazmı olur dedi böyle deyicek anasınuñ kararı kalmayup aglayu aldı yöriyü verdi vardı kırk kızıla oturdı uruzı kafirler kanara dibine getürdi han uruz eydür

mere kafirler aman verüñ aman tañrınuñ birligine yokdur gümân koñ beni kaba agacıla söyleşeyim dedi çagırup uruz han agaca soylar

agaç agaç dersem saña azlanma agaç
mekkeyile medinenüñ kapusı agaç
hasanıla hüseynüñ beşigi agaç
beni saña asmak isterler götrme agaç
götürecek olursañ yigitligüm seni dutsun agaç
tavla tavla baglananda atım yazık
kartaş deyü sıklayanda yoldaş yazık
yumrıgumda dalbınanda şahinüm yazık
yeterile dutanda tazum yazık
beglige usanmadum özüm yazık
yigitlige doymadum cânum yazık

deyüp dergahı hakka yüzin dutup adı görklü muhammedi şefi getürdi dahı agladı ol mahalde babası kazan begile karacık çopan yetüp geldi çopanuñ altı yaşar tana derisinden sapanı varıdı üç keçi tüyinden sapanunuñ kolları varıdı bir keçi tüyinden