kazan eydür
ogul çoban kanda gedersin dedi çoban eydür
sen evüñ almaga gedersün ben de kardaşlarum kanını almaga gederim dedi kazan eydür
çoban karnum aç heç mesneñ yokmı yeyem dedi bir kuzı bişirdüm hazır buyuruñ dedi kazan çobanıla kuzıyı yedi fikr etdi eydür
şimdi çopanıla kafire varacak olursam eydeler kim eger çoan bile varmasa kazan kafiri alımazdı deyeler deyüp gayret çeküp çobanı bir kaba agaca sara kodı kendi atına binüp getdi çoban çagırup eydür
agam kazan beni neylersin dedi kazan eydür
evüm kurtarayın gelüp seni koyuvereyin dedi çobana eydür kendözine
karnuñ açıkmadın kvvetüñ getmedin bu agacı koparı gör yohsa seni burada kurtlar yer deyüp zor edüp agacı köküyile kopardı arkasına urdı kazanuñ ardına düşdi kazan bakdı gördi çoban agacı arkasına alup gelür kazan eydür
mere çoban bu agacı neylersin dedi çoban eydür
agam kazan sen kâfiri basarsın dahı karnuñ acıgur bu agacıla ben saña yemek bişürürin dedi kazan hoş geldi atından endi çobanuñ alnını öpdi eydür
allah baña evümi verecek olursa seni emirahür başı edeyim dedi ikisi bile yola girüp getdiler bu yanada şökli melik kafir begleri ile yeryüp içüp otururdı eydür
begler kazan bilürmisiz nece hayf