karda yagmurda çakmaklu çoban ünüm añla sözüm diñle alaca atlu karaca gavur ordum yagma etmiş bundan geçdimi gördüñmi dedi çoban eydür
mere bilisi azmış devleti oüşmiş kara kaygular başına üşmiş ölmişmidüñ yitmişmidüñ nerelere getmişidüñ agam kazan alaca atlu karaca kafir ag ban evüñ yagmalanmış uzun boylı bürli hatunı esir etmiş cigerüñ paresi ömrüñ hasılı uruz ogluñı esir etmiş tavla tavla atlaruña kafir binmiş katar katar devleerüñ kafir yetmiş bol hazineñ kafir almış düne gün buradan geçdi örme saçlu karıcık anañ deve boynında asılı gördüm uzun boylu bürli hatunı kafin öñünce aglayu aglayu yayak geder gördüm begzâdeler içinde görklü gözüñ aydını uruz ogluñı boynı baglu kafir elinde esir gördüm dedi çoban böyle deyicek kazan ah etdi aklı başından getdi alem başına dar olup eydür
agzuñ kurusun çoban dilüñ çürüsün çoban dedi çoban eydür
ne kakırsun agam kazan altı yüz kafir dahı benüm üzerime geldi iki kardaşum şehid oldı üç yüz kafir öldürdüm gaza etdüm koynuñdan bir koyun vermedüm kafire dedi üç yerde yaralandum suçum bumı yoluñda dedi çoban eydür agam kazan koñur atuñı baña vergil kara pulat kılucuñı baña vergil varayın kafirden evüñi kurtarayım dedi çobanuñ bu sözi kazana kahır geldi aldı yöriyü verdi çoban da kazanuñ ardına düşdi