Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/50

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

girdi kaza beñzer kızum gelinüm ag çıkardı kara geydi gözlerimüz aydını ogul deyüp aglaşdılar bozlaşdılar kâdir allaha şükürler eylediler atdan deveden koyundan sıgırdan kurbanlar edüp neçe kul karavaş azad eylediler yalancı oglı yaltacuk bunı eşitdi beyegüñ korkusından kaçdı özüni tana sazına urdı beryek ardına düşdi ol saza od urdı yalancı oglı yaltacık gördiki yanar çıkdı beryegüñ ayagına düşdi kılıcı altından geçdi beryek dahı suçından geçdi hân kazân beryege eydür

gel emdi şimdin gerü murâduña eriş dedi beryik eyitdi

hânum kazân yoldaşlarımı çıkarup hisârı almayınca murâdıma yetmezem dedi hemân kazân beg bir kerre haykırdı beryik ugurına beni seven yigitler binsün dedi kalın oguz begleri atlandı bâybûrt hisârı kandasın deyüp yortdılar kâfirlerüñ câsûsları vardılar haber etdiler tekvur dahı askerini cem edüp karşu çıkdı oguz erenleri arı sudan abdest alup iki rekat namâz kılup atlarına süvâr olup adı görklü muhâmmede salâvat getürüp kından kılıç sıyırup tekbîr getürüp kâfire at saldılar nakâralar çalındı borılar ötdi cigerinde olanlar belirtdi muhânnatlar kenâr sıyırtdı beg nökerden nöker begden