Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/38

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

kova görüp yitemediler döndiler beyrek gede gede oguza geldi bakdı gördi ozan geder beyrek eydür

mere ozan nereye gedersin ozan eydür

hân beryegüñ adahlusı banî çiçegi alur dedi beryik eydür

mere ozan kopuzuñı baña vergil atumı saña vereyin sakla geleyüm bahâsını verüp alayım dedi ozan eydür

âvâzum bogulmadan kopuzum kırılmadın bir atdur elüme girdi elteyim saklayayım dedi kopuzı verdi beryik babasınuñ ordusına yakın geldi bakdı gördi birkaç çopânlar yoluñ üzerine daş yıgmışlar dururlar aglarlar beryek eydür

mere çopanlar bir kişi yolda daş bulsa gederür siz bu yolda hem daş yıgarsız hem aglarsız sebeb nedür dedi çopanlar eydür

mere senüñ bizüm hâlimüzden haberüñ yok dediler beryik eydür

nedür hâliñüz dedi çopanlar eydür

bizüm bir begümüz oglı varıdı on altı yıldurki ölüsi dirisi haberin kimse bilmezdi yarımasun yarçımasun yalancı oglı yaltacuk ölüsi haberin getürdi adaklusını aña veriyorurlar gelür bundan uralum öldürelüm yalancı oglı yaltacuga varmasun tekine tüşine varsun dediler beryik eydür

mere yüziñüz ag olsun agañuzuñ etmegi size helâl olsun dedi babasınuñ ordusına geldi