Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/37

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

and içdi eger oguza varacak olursam gelüp seni alayım dedi kız bir urgan getürdi beryigi hisârdan aşaga salındırdı beryik aşaga endi allaha şükür kıldı kâfirüñ ılkısına geldi bit at dutayın deyü bakdı gördi kendinüñ deñiz kulunı boz aygır bunda otlar boz aygır dahı beryegi gördi tanıdı iki ayagınuñ üstine durdı kişnedi beryek bundan boz aygırı gördi görelüm hânum nece ögdi beryek eydür

açuk açuk meydâna benzer senüñ alıncuguñ
iki şebçiraga beñzer senüñ gözcügezüñ
ebrişüm ipege beñzer senüñ yelecügüñ
iki koşa kardaşa beñzer senüñ kulacuguñ
eri muradına ergürür senüñ arkacuguñ
at demezem saña kardaş derem kardaşımdan yeg
başum berâberi başuma iş geldi yoldaş derem

dedi at başını kaldurdı beryege karşu geldi beryek anuñ gögsini kucakladı iki gözlerinde öpi sıçradı üstine bindi hisâruñ karşusına geldi otuz tokuz yoldaşını çagırıp kâfire ısmarladı görelüm nece ısmarladı beryik eydür

mere sası dinlü kâfir benüm agzmıı sögüpdururduñ döymedüm kara toñuz etini yahnı yedürdüñ döymedüm tañrı baña yol verdi geder oldum mere kâfir otuz tokuz yigidüm saña emânet verürem mere kâfir birin egsük bulsam yerine on öldürürin onın egsük bulsam yerine yüz öldürürin dedi dahı aldı yöriyü verdi kırk kâfir atlandı ardına girdi