oglı kara budak musahibüm beryek deyüp aglar bayındır hân eydür
mere neye aglarsın biz bu gömlegi tanımazuz nişânlusına eltüñ ol yahşı bilür zîrâ ol diküpdür dedi vardılar bu gömlegi bânî çiçege eletdiler gördi tanıdı oldur dedi ve çeküp yakasını yırtdı ag yüzine tırnak çaldı
vây gözüm açup gördügüm
göñül verüp sevdügüm beryik hânum
deyüp aglardı babasına anasına haber vardı ap alaca ordusına şıvan girdi ag çıkarup kara geydiler kalın oguz begleri beryekden ümed kesdiler yalancı oglı yaltacuk kızı alur oldı kiçi dügünini etdi ulu dügünine vade kodı bay bora beg bâzirgânların yanına kıgırdı eydür
mere varuñ iklim iklim arañuz cigerüm pâresi gözüm aydını beryegüñ ölisi dirisi haberin getürüñ dedi bâzirgânlar yarak görüp getdiler günler bir gün barasaruñ baybûrt hisârına vardılar meger kâfirlerüñ ol gün agır günleri idi her birisi yemede içmede idi beyregi dahı getürüp kopuz çaldururlar idi beyrek bir yüce çardakda otururdı ittifâk bezirgânları gördi bildi haberleşmiş görelüm nece haberleşmiş beyrek eydür <poem> alañ alçak hava yerden gelen argış ayagı uzun şahbâz ata binen argış beg babamuñ katın anamuñ savgatı argış ünüm añla sözüm diñle argış kalın oguz içinde ulaş oglı salur kazânı sorar
