Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/32

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

dahı göñli hoş oldı kırk yigidile yeyüp içüp oturdılardı yarımasun yarçımasun kâfirüñ câsûsı bunı casûsladı varıbanı bâybûrt hisârınuñ begine haber eydür

ne oturursın pây biçen melik ol saña verecek kızı boz atlu beryege verdi dedi hemân yedi yüz kâfirile ılgar eyledi beryek kırk yigidiyile yeyüp içüp otururdı dün buçugında kâfirler kuyuldı bunlar gafil nâyibini şehid etdiler otuz tokuz yigidiyile beyrek tutsak getdi

ertesi sabah oldı gün togdı beyregüñ atası anası bakup gördiler kim gerdekhâne görinmez olmış âh etdiler yakaların çâk etdiler akılları başlarından getdi gördiler uçarda kuzgun kalmış ban evi paralanmış yere düşmiş nâyib şehîd olmış kaba sarık götürüp babası yere çaldı ogul ogul deyüp bögürdi zarılık kıldı ag bürçeklü anası büldür büldür gözinüñ yaşın dökdi acı dırnak yüzine çaldı al yañagın yırtdı kargu gibi kara saçın yoldı aglayu aglayu evine geldi dünlügi altun evine bay bora hânuñ şıvan girdi kızı gelini kas kas gülmez oldı kına kına ag eline yakmaz oldı yedi kız karındaşı ag çıkardı kara geydi vay begüm kardaş murâdına maksûdına erişmeyen yalıñuz karındaş deyüp aglaşdılar bögrüşdiler beyregüñ yavuklısına haber oldı banî çiçek ag çıkardı